Το Οικοτροφείο

 

Το κοινοτικό Οικοτροφείο της Αντίς Αμπέμπας λειτούργησε το 1957. Αρχικά σε ενοικιαζόμενες κατοικίες και μετά στο παλαιό σχολείο. Οι χώροι του σχολείου διαμορφώθηκαν ώστε, να μπορούν να φιλοξενήσουν τους μαθητές.

 

Η Ελληνική Κοινότητα της Αντίς Αμπέμπας είχε αγοράσει ένα μεγάλο οικόπεδο, 33 στρεμμάτων. Το 1959 κατασκευάστηκαν εκεί τα νέα εκπαιδευτήρια (Γυμνάσιο, Δημοτικό και το Νηπιαγωγείο). Στο παραπάνω οικόπεδο κατασκευάστηκε και το νέο οικοτροφείο (1960).

 

Το Οικοτροφείο έγινε με πρωτοβουλία του Πρόεδρου της Κοινότητας, Αθανασίου Μίχου. Η Ελληνική Κυβέρνηση είχε προγραμματίσει να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του κτιρίου της Ελληνικής Πρεσβείας. Το επιχείρημα όμως του Πρόεδρου, ότι πρέπει να δοθεί η ευκαιρία να αποκτήσουν την Ελληνική Παιδεία όλα τα παιδιά των Ελλήνων της Αιθιοπίας και των όμορων κρατών, έπεισε. Τελικά, το Ελληνικό Κράτος προτίμησε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του Οικοτροφείου.

 

Το αποτέλεσμα δικαίωσε τον Α.Μίχο. Με την λειτουργία του οικοτροφείου (1960-1961) οι μαθητές των εκπαιδεύτηριων, διπλασιάστηκαν. Ήρθαν μαθητές από όλες τις Ελληνικές Παροικίες της Αιθιοπίας και από τα όμορα προς αυτήν κράτη (Ερυθραία,Τανζανία και Τζιμπουτί).  

Το κτήριο έχει δυο ισόγεια επίπεδα. Στο πρώτο ισόγειο επίπεδο, είναι το εστιατόριο. Επικεφαλής, ήταν μια γλυκύτατη γυναίκα, η Καλλιόπη Μπρόφα. Πάντα μας υποδεχόταν με καλοσύνη και εμείς την στενοχωρούσαμε, συγκρίνοντας το φαγητό που μας προσέφερε με αυτό της μητέρας μας.

 Στο δεύτερο επίπεδο του Ισογείου, είναι ο χώρος μελέτης και εκδηλώσεων. Η Ελληνική Κοινότητα της Αντίς Αμπέμπας την ονόμασε αίθουσα Νικολάου Δράκου, τιμώντας τον γυμνασιάρχη για τις υπηρεσίες που προσέφερε (1970).

 Ο πρώτος όροφος, ήταν ο θάλαμος που έμεναν τα κορίτσια. Υπεύθυνη του ορόφου ήταν η Βέρα Βαγγελάτου. Ενώ ο δεύτερος όροφος, ήταν ο θάλαμος των αγοριών. Την τάξη στον όροφο την επέβαλλε ο θαλαμάρχης. Ο Γυμνασιάρχης  επέλεγε τον μαθητή για τη θέση αυτή.

 Χαρακτηριστικό του κτηρίου ήταν ότι, ενώ είχε μπαλκόνια, αυτά δεν είχαν κάγκελα, με αποτέλεσμα να μην είναι επισκέψιμα. Είχε σχεδιαστεί με αυτόν τον τρόπο, ώστε να μην έρχονται σε επαφή  τα αγόρια του πάνω ορόφου με τα κορίτσια του κάτω ορόφου.Σήμερα ο χώρος είναι πλέον επισκέψιμος, μετά από πολλά χρόνια τοποθετήθηκαν κάγκελα.

 ...Η ζωή στο Οικοτροφείο είχε τους δικούς της κανονισμούς, όποιος τους παραβίαζε,η ποινή ήταν δεδομένη. Ήταν χαρακτήριστη η εντολή «Μέντα βίτσες» του γυμνασιάρχη προς τον Αιθίοπα επιστάτη. Και εμείς παρακαλούσαμε τον Μέντα να κόψει μαλακές βέργες από τους ευκαλύπτους, ώστε ο πόνος που θα νιώθαμε, να ήταν υποφερτός.

 Η πιο ευχάριστη στιγμή στο οικοτροφείο  ήταν το διάλειμμα που κάναμε κατά την διάρκεια της απογευματινής μελέτης. Οι αγώνες ποδοσφαίρου που έγιναν ήταν μοναδικοί. Μια φορά την εβδομάδα πηγαίναμε και βλέπαμε Ελληνικές ταινίες στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Εκεί μας περίμενε πολλές φορές ο Πρόεδρος του συλλόγου, Γιάννης Βελισσαρίου, οποίος, εκτός από το χαμόγελο του, μας πρόσφερε και το εισιτήριο της εκδήλωσης.

 Η Μεγάλη νύχτα στο οικοτροφείο ήταν, όταν την επομένη θα επιστρέφαμε στα σπίτια μας. Όλη τη νύχτα δεν κοιμόμασταν, από τη χαρά μας.Το πρωί ο γυμνασιάρχης μας πήγαινε στο αεροδρόμιο. Εκεί μας έδειχνε την ευαίσθητη πλευρά του χαρακτήρα του. Μας αποχαιρετούσε με ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο.