ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Subscribe to posts

Η πτώση του Αυτοκράτορα

posted Aug 19, 2017, 4:23 AM by ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ [ updated Aug 25, 2022, 9:04 AM ]

Ο Χαϊλέ Σελάσιε αποχωρεί από το παλάτι, μετά την καθαίρεση του.

ΠΙΚΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Το 1974 τα διεθνή ΜΜΕ, αποκαλούσαν, τις πολιτικές εξελίξεις στην Αιθιοπία, «Έρπουσα Επανάσταση»

Από διάφορα γεγονότα που βίωσα, ως και από πληροφορίες φίλων και συνεργατών μου, το 1973 ο Χαϊλέ Σελάσιε είχε προβλήματα, με τον πρωθυπουργό του και με τους επιφανείς του περιβάλλοντός του, οι οποίοι λόγω της ηλικίας του, τον ‘‘συμβούλευαν’’ να παραιτηθεί υπέρ του Διαδόχου.

Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, επιτροπή κατώτερων αξιωματικών, που αργότερα αποκαλούσαμε Derg, ζήτησε απο τον Αυτοκράτορα καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Αυτός, ίσως πονηρά σκεπτόμενος, τους μίλησε για τα προβλήματά που είχε, με την ανυπακοή των Υπουργών του. Oι του Derg, έπιασαν την ευκαιρία και του ορκίστηκαν πίστη και στήριξη στο στέμμα, αρκούσε όμως να τους έδινε τη δυνατότητα να επεμβαίνουν, σε θέματα Διοίκησης του Κράτους. Ο Αυτοκράτορας δέχτηκε τις προτάσεις τους. Ακολούθησαν, υποκινούμενες από το Derg, απεργίες, λιθοβολισμοί αυτοκινήτων, μέχρι την παραίτηση, υπό τον Aklilou Hapte Wold, κυβέρνηση. Η νέα κυβέρνηση του Entelcatchew Mekonnen, δεν ήταν αρεστή στο Derg, αφού εκτός των άλλων, είχαν κοντά τους, τον πρώην Πρωθυπουργό ως άτυπο σύμβουλο.

Στο βιβλίο του, “Agony in the Grand Palace”, ο πρώην Υπ./ Επικρατείας Abera Jembere, αναφέρει: «… την 27.04.1974, ο Αυτοκράτορας για να “κατευνάσει” τις αντιδράσεις, κάλεσε όλους τους παραιτηθέντες Υπουργούς, υπό τον Aklilu Hapte Wold και τους διέταξε να παραδοθούν στο Derg». Οι αντιδράσεις τους, όπως εκείνη του Getahun Tessema, ότι τους χρησιμοποιεί σαν κόκαλα που πετιούνται στο σκύλο όταν γαυγίζει, δεν εισακούστηκαν. Τότε, σαν ένα τελευταίο παράπονο, ο πρώην Πρωθυπουργός Αklilou Hapte Wold, είπε στον Αυτοκράτορα (ως η μετάφραση στην Αγγλική από τον Αbera Jembere) : “Your Majesty, if you are thinking that you can prolong your stay in power by betraying us like this, you are grievously mistaken”. Τέλος, χωρίς ελπίδα κάποιας υπεράσπισής τους, παραδόθηκαν.

Οι του Derg συνέχισαν το πρόγραμμά τους. Παρουσίαζαν στον Αυτοκράτορα τα νέα τους διατάγματα, τα οποία υπέγραφε χωρίς αντίρρηση, μέχρι που τον αποψίλωσαν από κάθε στήριξη και την 12/09/1974, τον καθαίρεσαν.Ο Αυτοκράτορας, μέχρι τη στιγμή, που ο Συν/ρχης Debela Dinsa του ξήλωσε τις επωμίδες του, πίστευε ότι ο Στρατός τον στήριζε.

Χαρακτηριστική είναι η διήγηση του Debala ότι, μετά την αναγγελία της καθαίρεσής του, από τους 9 Συνταγματάρχες υπό τον Mengistu H/Mariam, τους κοίταξε με το γνωστό, αγέρωχο, βλέμμα του και τους απάντησε: ‘Αν νομίζετε ότι εσείς μπορείτε να διοικήσετε τη χώρα μου καλύτερα από εμένα, σας το επιτρέπω !

Αυτή την πίστη του την έδειξε, όταν την 15.07.1974 πήγε, με 20μελή συνοδεία, στο Μογκαντίσου, για την Summit Conference των Αρχηγών Κρατών της Αφρικής. Εκεί, ο Πρόεδρος της Σομαλίας, Σιάτ Μπαρέ, του πρότεινε να παραμείνει στο Μογκαντίσου και από εκεί να κατευθύνει την αντίστασή του. Δεν την δέχτηκε και με όλη τη συνοδεία του, μεταξύ αυτών, τον εγγονό του Eskenter Desta και τον Ras Asrate Kassa, επέστρεψε στην Αντίς Αμπέμπα. Λίγες ημέρες μετά την επιστροφή τους, συνέλαβαν όλη την 20μελή συνοδεία του.

Μετά την καθαίρεση του Αυτοκράτορα, Πρόεδρο της Δημοκρατίας διόρισαν τον φιλοδυτικό Στρατηγό Αμάν Αντόμ, ιδιαίτερα αγαπητό στο λαό και στο στράτευμα.

Είχαν ήδη φυλακίσει όλους τους πρώην Υπουργούς, Στρατηγούς και κρατικούς λειτουργούς, ως διεφθαρμένους και αναμένονταν η δίκη τους, η οποία δεν έγινε από Στρατοδικείο, αλλά από τα 100 μέλη του Derg. Αυτοί ψήφιζαν: “θάνατος” ή “ισόβια” ή “ελεύθερος” και για κάθε ποινή χρειάζονταν 70 ψήφοι.

Από αυτούς, σε θανατική ποινή καταδικάστηκαν 60 κρατούμενοι. Ο Αμάν Αντόμ, όμως, αρνήθηκε να επικυρώσει την απόφαση αυτή και αναχώρησε με την φρουρά του, για την κατοικία του. Γνώριζε τι θα ακολουθούσε και έστειλε τη σύζυγο με τα παιδιά τους, σε συγγενείς και ανέμενε. Η φρουρά του αντιμετώπισε έναν μεγάλο αριθμό στρατιωτών, με ένα Τανκ. Ο Abera Jembere αναφέρει, ότι το γεγονός αυτό, δημιούργησε αναταραχή στο στράτευμα και για αυτό, επειγόντως, την νύκτα της 23/11/1974, εκτέλεσαν και τους 60.

Μετά τον θάνατο του Αμάν Αντόμ, στην μάχη που δόθηκε στην οικία του, Πρόεδρο Δημοκρατίας εξέλεξαν έναν άλλο φιλοδυτικό, τον Στρατηγό Tafari Banti, ο οποίος αργότερα είχε και αυτός, την ίδια τύχη, με τον προκάτοχό του. Επί προεδρίας του όμως, ολοκληρώθηκε η ‘‘έρπουσα επανάσταση’’ με τα γνωστά γεγονότα.

Τον Χαϊλέ Σελάσιε, κρατούσαν φυλακισμένο στο παλάτι, σε ένα χωριστό δωμάτιο, με έναν μόνο υπηρέτη. Ο υπηρέτης αυτός, συγγενής του φίλου μου Dr Sintaye Gizaw, του διηγήθηκε ότι την 26/08/1975, χωρίς να έχει ζητήσει άδεια, ο επί κεφαλής της φρουράς, του την έδωσε. Ο υπηρέτης αυτός, ανέφερε στον Χαϊλέ, ότι του έδωσαν άδεια και ότι δεν θα έρχονταν την επομένη μέρα. Ο Χαϊλέ δεν του απάντησε, απλώς, ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλό του.

Την 27/08/1975 ανακοινώθηκε ο, δήθεν, φυσιολογικός θάνατός του…

Γιώργος Βαλασκατζής

________________________________

Ο Γιώργος Βαλασκατζής, διετέλεσε Γενικός Διευθυντής της εταιρίας Diabaco Cotton Company (1964-1972). Το 1972 ίδρυσε την εταιρία Unifiber (ex NPPapassinos) SC και διατέλεσε Γενικός Διευθυντής της, μέχρι την εθνικοποίησή της (1975). Τιμήθηκε από τον Αυτοκράτορα της Αιθιοπίας, με το παράσημο “Order of Menelik II Officer” μαζί με τον Στέφανο Μυριαλλή και τον Νικόλα Γεωργακά (1972).

Η Πλατεία Αβησσυνίας

posted Apr 22, 2017, 9:09 AM by ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ [ updated Oct 13, 2022, 8:28 AM ]

Ο Ρας Ταφαρί με τον Παύλο Κουντουριώτη

Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΒΗΣΣΥΝΙΑΣ

…Στις 19 Αυγούστου του 1924, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο Αντιβασιλέας και διάδοχος του θρόνου της Αβησσυνίας, Ρας Ταφαρί. Αυτοκράτειρα, την εποχή εκείνη, ήταν η Ζαουντίτου, κόρη του Μενελίκ Β’.

…Η υποδοχή που του επιφύλαξε το Ελληνικό κράτος ήταν εντυπωσιακή. Έγινε στην προκυμαία του Φαλήρου, όπου προσάραξε το βασιλικό ατμόπλοιο. Παρευρέθηκε σε αυτήν ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Παύλος Κουντουριώτης και ο πρωθυπουργός Θεμιστοκλής Σοφούλης.

…Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα, επισκέφτηκε αρχαιολογκούς χώρους, μίλησε στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και παρακολούθησε αθλητικούς αγώνες που έγιναν προς τιμή του, στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Κατά την διάρκεια επίσκεψής του, σε Φιλανθρωπικά Ιδρύματα, προσέφερε ένα ‘’σεβαστό ποσόν’’ για την εποχή .

…Εκείνο που έμεινε στην Ιστορία ήταν η επίσκεψή του στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Μικρασιατικής καταστροφής (1922). Δώρισε 300 βόδια από την χώρα του, ως ελάχιστη συμβολή στην αποκατάσταση των προσφύγων. Η Ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε την προσφορά του και ο Δήμος της Αθήνας μετονόμασε υπάρχουσα πλατεία σε ‘’Πλατεία Αβησσυνίας ’’.

…Η προσφορά του Ρας Ταφαρί ήταν ‘’σημαντική’’, εάν λάβουμε υπόψη μας την οικονομική κατάσταση που βρισκόταν το Ελληνικό κράτος, μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Με αυτήν, προβλεπόταν να σιτίζονται οι πρόσφυγες, για ένα χρονικό διάστημα.

…Την μεταφορά των ζωών έκανε η κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Ανδρέα Μιχαλακόπουλου (1924-25). Τα ζώα μεταφέρθηκαν με έξοδα του Ελληνικού κράτους και λόγω του επείγοντος, η μεταφορά έγινε με ατμόπλοιο που ενοικιάστηκε, για τον παραπάνω σκοπό, ενώ υπήρχε Γαλλική Ατμοπλοϊκή Εταιρία, που ήταν ειδικευμένη στην μεταφορά ζώων από την συγκεκριμένη περιοχή, με χαμηλότερο κόστος. Αυτό θεωρήθηκε τότε, ως ένα ‘’μικρό οικονομικό σκάνδαλο’’.

…Το ατμόπλοιο αναχώρησε από το λιμάνι του Πειραιά, με κατεύθυνση προς το λιμάνι του Τζιμπουτί, αλλά, κατά την διέλευσή του από την διώρυγα του Σουέζ, έπρεπε να πληρώσει διόδια για να συνεχίσει το ταξίδι του. Τα χρήματα όμως, δεν είχαν δοθεί στον καπετάνιο του ατμόπλοιου. Τότε η Ελληνική κυβέρνηση, επικοινώνησε με την Γαλλική εταιρία που διαχειρίζονταν την διώρυγα και ζήτησε το Ελληνικό Ατμόπλοιο να εξαιρεθεί, από την καταβολή των διοδίων, λόγω του φιλανθρωπικού σκοπού, που είχε το ταξίδι του. Η Γαλλική πλευρά όμως δεν έκανε δεκτή την πρόταση και τελικά τα διόδια πληρώθηκαν. Το χρονικό διάστημα (10 ημέρες) που παρέμενε το ατμόπλοιο στην διώρυγα του Σουέζ, χρεώθηκε στο Ελληνικό κράτος.

…Η κυβέρνηση της Αβησσυνίας ενημέρωσε την Ελληνική, ότι άρχισε η μεταφορά των ζώων, από τα υψίπεδα της χώρας, στο λιμάνι του Τζιμπουτί. Όταν έφτασε όμως το ατμόπλοιο εκεί, αυτά δεν είχαν φτάσει ακόμη. Τελικά, μετά από 10 ημέρες αναμονής, τα ζώα ήρθαν και φορτώθηκαν αμέσως στο ατμόπλοιο, το όποίο, σε 8 ημέρες, έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά. Και την καθυστέρηση αυτή χρεώθηκε το Ελληνικό Κράτος, με αποτέλεσμα το κόστος μεταφοράς να αυξηθεί, αρκετά.

…Τα 300 βόδια του Ρας Ταφαρί, μόλις έφτασαν στο Πειραιά, εξετάστηκαν από τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες του Ελληνικού Κράτους και διαπιστώθηκε, ότι δύσκολα θα ‘’επιβιώσουν στις νέες συνθήκες διαβίωσής τους, στην Ελλάδα’’. Τότε αποφασίστηκε, ότι το καλύτερο που έπρεπε να γίνει, ήταν να σταλούν τα ζώα στα σφαγεία. Έγινε πλειοδοτικός διαγωνισμός και πουλήθηκαν σε χαμηλή τιμή.

…Τελικά, η προσφορά του Ρας Ταφαρί, δεν είχε τύχη. Με τα έσοδα που είχε το κράτος, από την πώληση των ζώων, καλύφθηκαν τα έξοδα μεταφοράς και το υπόλοιπο ποσόν δόθηκε για τους πρόσφυγες.

…Πηγή του παραπάνω άρθρου είναι τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων, κατά την συνεδρίαση της 13ης Μαΐου του 1925. Σε αυτήν, η κυβέρνηση απαντά, σε επερώτηση του βουλευτή Γιώργου Φραγκούδη, σχετικά με το παραπάνω θέμα. Ο συγκεκριμένος βουλευτής είχε αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες για την βελτίωση της ζωής των προσφύγων.

…Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι ο Γιώργος Φραγκούδης, συγκέντρωσε ένα ‘’μεγάλο ποσόν’’ για την εποχή, από τους Έλληνες της διασποράς και το διέθεσε για την λειτουργία του Πάντειου Πανεπιστήμιου (1930). Σήμερα, ένας από τους δρόμους που περικλείει το Πανεπιστήμιο φέρει το όνομα του.

Σταύρος Ε. Βινιεράτος

Η Αντίς Αμπέμπα του 1950

posted Jan 8, 2017, 11:37 AM by ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ [ updated Apr 23, 2022, 9:09 AM ]

Τα ανάκτορα του Μενελικ Β’, στο Εντότο.

Η ΑΝΤΙΣ ΑΜΠΕΜΠΑ ΤΟΥ 1950

…Όταν ένας ξένος επισκέπτης ερχόταν στην Αντίς Αμπέμπα το 1950, εντυπωσιαζόταν από την φύση που περιέβαλε την πόλη, από την κυκλοφορία των οχημάτων και από την κουλτούρα των Αιθιόπων.

…Όλο αυτό το πράσινο, που περιζώνει την πόλη και της δίνει μια ξεχωριστή χάρη, είναι έργο ανθρώπινων χεριών. Όταν ιδρύθηκε, το 1886, στην περιοχή υπήρχαν ελάχιστα δένδρα και οι κάτοικοι αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα, από την έλλειψη καυσόξυλων. Η λύση δόθηκε με την φύτευση ευκάλυπτων ταχείας ανάπτυξης, από την Αυστραλία. Η φύτευση ήταν συνεχής, με αποτέλεσμα, ο επισκέπτης του 1950 να βλέπει τεράστιες εκτάσεις, γεμάτες από ευκάλυπτους.

…Το κτίριο που ξεχώριζε ήταν τα ανάκτορα, κτισμένα στο υψηλότερο σημείο της πόλης. Έδιναν την εντύπωση ότι βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, η οποία είναι περιτριγυρισμένη από σειρά βουνών και λόφων. Η Ιστορία αναφέρει, ότι ο Αυτοκράτορας Μενελικ Β’, μετά την νίκη του επί των Ιταλών (1896), στη μάχη της Αντουας, χρησιμοποίησε Ιταλούς αιχμαλώτους, για την κατασκευή τους.

…Η ρυμοτομία της πόλης ήταν αρκετά καλή, με μεγάλους κεντρικούς δρόμους και με στενούς και λιθόστρωτες παρόδους. Πέντε ασφαλτόδρομοι, συνολικού μήκους 2.800 χιλιομέτρων, σύνδεαν την πρωτεύουσα με την ενδοχώρα. Κατασκευάστηκαν κατά την διάρκεια της Ιταλικής Κατοχής (1936-41).

…Στην Αντίς Αμπέμπα το 1950, υπήρχαν αρκετά αυτοκίνητα. Τα μέσα μεταφοράς, όπως λεωφορεία και ταξί ήταν ελάχιστα. Ενώ, το πλέον διαδεδομένο μέσο μεταφοράς, ήταν τα δίτροχα αμαξάκια των δυο θέσεων, που τα έσερναν άλογα. Η κίνηση των οχημάτων γινόταν από την αριστερή πλευρά του δρόμου. Το 1964 άλλαξε και γίνεται πλέον, από την δεξιά πλευρά του δρόμου.

…Εντύπωση προκαλούσε το γεγονός ότι, στις εισόδους της πόλης, υπήρχαν αγχόνες. Αυτές είχαν σκοπό, να υπενθυμίζουν στούς Αιθίοπες την τύχη που τους περίμενε, εάν διέπρατταν φόνο. Αυτή την μέθοδο, χρησιμοποιούσαν τότε, για να εκτελέσουν την εσχάτη των ποινών. Με αυτόν τον τρόπο, εκτελέστηκε και ο επικεφαλής του αποτυχημένου πραξικοπήματος, του 1960. Παρέμεινε δε, κρεμασμένος για τρεις μέρες.

…Στην Αντίς Αμπέμπα, συναντούσες άνδρες και γυναίκες διαφόρων φυλών της Αιθιοπίας, ντυμενούς με τις παραδοσιακές στολές τους. Έμπαιναν στην πόλη, με την ανατολή του ηλίου, για διάφορες εργασίες τους. Όταν αυτές τις ολοκλήρωναν, έφευγαν, για να βρίσκονται στα σπίτια τους, μέχρι τα μεσάνυκτα, γιατί αργότερα απαγορευόταν η κυκλοφορία.

…Οι γυναίκες κάτοικοι της πόλης ήταν κομψές, φορούσαν μεταξωτά ρούχα και διάφορα κοσμήματα. Έδιναν ιδιαίτερη προσοχή στην περιποίηση των μαλλιών τους και κρατούσαν πολύχρωμη ομπρέλα. Περιφερόντουσαν στους δρόμους, με τον πλέον φυσικό τρόπο, έχοντας γυμνά, τα κάτω άκρα τους.

…Ανάλογη ήταν και η εμφάνιση των ανδρών, φορούσαν άσπρα ρούχα με ένα ιδιαίτερο παντελόνι, χλαμύδα και κάσκα. Κρατούσαν ομπρέλα και ένα κομψό ξεμυγιαστήρι, για να απομακρύνουν τις μύγες. Κυκλοφορούσαν έφιπποι και τους ακολουθούσαν δύο η τρείς υπηρέτες τους.

…Την εποχή εκείνη, πολλοί Αιθίοπες, κυκλοφορούσαν, χωρίς να φορούν παπούτσια. Όλους αυτούς, τους ‘’εκπροσώπησε’’, ο Αμπέμπε Μπικίλα, στους Ολυμπιακούς αγώνες, της Ρώμης (1960). Τρέχοντας ξυπόλητος, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο, στο αγώνισμα του Μαραθωνίου δρόμου. Ήταν ο πρώτος Αφρικανός Ολυμπιονίκης.

…Τέλος, στην Αιθιοπία του 1950 κυκλοφορούσαν κάθε εβδομάδα δυο εφημερίδες, η ADDIS ZEMEN (Νέος Χρόνος) στην Αχμαρική και η THE ETHIOPIAN HERALD (o Κήρυκας της Αιθιοπίας) στην Αγγλική γλώσσα. Η Διεύθυνση Τύπου και Πληροφοριών, της Κυβέρνησης, σε καθημερινή βάση, έκδιδε δελτίο τύπου, που κόστιζε 10 Sentime.

…Πηγή του παραπάνω άρθρου, είναι το άρθρο που έγραψε, με τίτλο Η ΑΝΤΙΣ ΑΜΠΕΜΠΑ, Η ΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ, ο πρόεδρος του Πανιωνίου, Δημήτριος Καραμπάτης, το όποιο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΈΘΝΟΣ (24/5/1951).

Σταύρος Ε. Βινιεράτος

Ο Ρας Ταφαρί

posted Oct 29, 2014, 11:42 AM by ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ [ updated Apr 23, 2022, 9:11 AM ]

Ο ΡΑΣ ΤΑΦΑΡΙ

...Ο Ρας Ταφαρί γεννήθηκε στην περιοχή του Χάραρ (1892). Πατέρας του, ήταν ο διοικητής του Χάραρ Ράς Μακόνεν, ο οποιος προερχόταν από την φυλή των Αμάρα, ενώ η μητέρα του Γεσιμεμπέτ Αλί, ηταν απο την φυλή των Ορόμο.

...Παντρεύτηκε την Μενέν Ασφάου, ανιψιά του Λίτζ Ιγιάσου (1910). Η γιαγιά του, από την πλευρά του πατέρα του,Τενανιεόυρκ, ήταν θεία του Μενελίκ ΙΙ (από αυτή την σχέση πίστευε ότι ήταν απόγονος του Βασιλιά Σολoμώντα και της Βασίλισσας του Σαβά).

...Σε ηλικία 25 χρόνων ορίστηκε Αντιβασιλέας της Αιθιοπίας (1917) και διατήρρησε το αξίωμα για 14 χρόνια. Στην περίοδο αυτή αμφισβητήθηκε από πολλούς διοικητές επαρχιών. Με αδιαφανείς χειρισμούς, τους έθεσε όλους εκτός εξουσίας. Ήταν ο ουσιαστικός κυβερνήτης της Αιθιοπίας.

...Το 1930, στέφθηκε Αυτοκράτορας με το όνομα Χαιλέ Σελάσιε. Παραχώρησε σύνταγμα στο λαό, κατήργησε τη δουλεία και ίδρυσε σχολεία, με την σημερινή τους μορφή. Η αντίσταση της Αιθιοπίας, στην εισβολή των Ιταλικών στρατευμάτων τον ανάδειξε σε κορυφαία προσωπικότητα της Αφρικής. Το περιοδικό Time τον ανακήρυξε άνθρωπο της χρονιάς, για το 1935.

...Στην δεκαετία του 1930 αναπτύχθηκε στη Τζαμάικα ένα κίνημα για την επιστροφή των μαύρων στην Αφρική. Πίστευαν ότι η ενθρόνιση ενός μαύρου βασιλιά στην Αφρική, που θα ηταν ο ηγέτης, θα τους οδηγούσε πίσω στην Αφρική και στην απελευθέρωση των Αφρικανών, από τη δουλεία και την καταπίεση των λευκών.

...Η ανακήρυξη του Ρας Ταφάρι, σε αυτοκράτορα της Αιθιοπίας, ερμηνεύτηκε, ως εκπλήρωση της προφητείας. Τελικά ο ηγέτης είχε βρεθεί. Κήρυξαν, την θεϊκή του υπόσταση και διαμόρφωσαν την θεολογία του Ρασταφαριανισμού, με σύμβολο τη σημαία της Αιθιοπίας.

...Ο λόγος του, στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ το 1963, έκανε το γύρο του κόσμου ως τραγούδι (War) του Μπόμπ Μάρλεϊ. Στη Τζαμάικα, αντίτυπα της ομιλίας του κυκλοφορούσαν σαν προσευχητάρι.

...Το 1966, η κυβέρνηση της Τζαμάικας τον προσκάλεσε να επισκεφθεί τη χώρα και δεκάδες χιλιάδες Ρασταφάριαν κατέκλυσαν το αεροδρόμιο.Ήταν μια μοναδική εμπειρία για κάθε πιστό, να δεί με τα μάτια του αυτόν που πίστευε για Θεό του. Από τότε, η ημερομηνία της επίσκεψής του (21 Απριλίου) εορτάζεται σαν θρησκευτική γιορτή.

...Επισκέφθηκε, για πρώτη φορά, την Ελλάδα το 1924. Έκανε δωρεά για την ανακατασκευή του Νοσοκομείου Ληξουρίου (Μαντζαβινάτειο), που είχε καταστραφεί από τους σεισμούς (1953). Τέλος, αναγορεύθηκε, σε επίτιμο διδάκτορα του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης (1965).

...Το τέλος του ήταν τραγικό. Ανετράπη το 1974 από τους στρατιωτικούς, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, που υπήρχε τότε. Πέθανε κάτω από άγνωστες συνθήκες (1975). Τα οστά του, βρέθηκαν σε βόθρο, κάτω από το γραφείο που χρησιμοποιούσε ο επικεφαλής των στρατιωτικών.

...Πηγή του παραπάνω άρθρου είναι οι ψηφιακές βιβλιοθήκες που λειτουργούν στο διαδίκτυο.

Σταύρος Ε. Βινιεράτος

Ο Λίτζ Ιγιάσου

posted Oct 29, 2014, 11:28 AM by ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ [ updated Apr 23, 2022, 9:10 AM ]

Ο ΛΙΤΖ ΙΓΙΑΣΟΥ

...Ο Μενελίκ ΙΙ, όταν κλονίσθηκε η υγεία του, ονόμασε διάδοχó του ένα δωδεκάχρονο αγόρι, τον Λίτζ Ιγιάσου (1907). Ηταν γιός τής κόρης του Σοαράνγκα και του Ράς του Wollo, Μικαέλ (εκχριστιανισμένου μουσουλμάνου, που καταγόταν από την φυλή των Ορόμο).

...Σε ηλικία 18 χρονών ορίζεται Αυτοκράτορας της Αιθιοπίας (χωρίς ποτέ να γίνει η ενθρόνισή του). Επρόκειτο για ένα έξυπνο και τολμηρό άτομο που είχε επηρεαστεί από την Γερμανική πολιτική.

...Η Γερμανία πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (1914), διατηρούσε αποικίες στην Αφρική (μεταξύ αυτών, Τανγκανίκα, Καμερούν και Μπουρούντι). Στην προσπάθεια της να έχει και την Αιθιοπία μαζί της στον πόλεμο, προσεγγίζει τον μουσουλμανικό πληθυσμό της χώρας.

...Ο Γερμανόφιλος Λιτζ Ιγιάσου, δηλώνει ότι κατάγεται από τον Μωάμεθ, κηρύσσεται υπέρ τού Μωαμεθανισμού και της υποταγής της Αιθιοπίας στούς θρησκευτικούς αρχηγούς τής Τουρκίας (1915).

...Η κατάσταση είναι κρίσιμη. Η Αιθιοπική Εκκλησία αφορίζει τον αυτοκράτορα και το πολιτικό-στρατιωτικό κατεστημένο τον κηρύσσει έκπτωτο του θρόνου (1916).

...Η Ζαουντίτου, η άλλη κόρη του Μενελίκ ΙΙ, ανακηρύσσεται Αυτοκράτειρα και Αντιβασιλέας και διάδοχος του θρόνου ο Ράς του Harar, Ταφαρί Μεκόνεν (με τον θάνατο τής Ζαουντίτου, ενθρονίζεται Αυτοκράτορας, με το όνομα Χάιλε Σελάσιε, το 1930).

...Για την ανατροπή του Λίτζ Ιγιάσου, υπήρχε και η σύμφωνη γνώμη των συμμάχων. Τελικά η Αιθιοπία βγαίνει στον πόλεμο υπέρ της Αντάντ, και με την λήξη του, βρίσκεται με το μέρος των νικητών.

...Ο Ράς του Wollo, Μικαέλ, με 80.000 στρατιώτες, προσπαθεί να επαναφέρει τον γιό του στον θρόνο, αλλά συντρίβεται από τα στρατεύματα που είναι πιστά στον Αντιβασιλέα Ράς Ταφαρί.

...Μετά την ανατροπή του, ο Λίτζ Ιγιάσου βρίσκει καταφύγιο στις περιοχές Αfar και Harar, όπου είναι έντονο το μουσουλμανικό στοιχείο καί διατηρεί άριστες σχέσεις με αυτό. Αρκετές από τις συζύγους του ήταν μουσουλμάνες.

...Πέντε χρόνια μετά από την ανατροπή του, ο Λίτζ Ιγιάσου συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στην πόλη Fiche, στην βόρεια Sohoa. Το 1931 με την βοήθεια υποστηρικτών του, από την φυλή των Ορόμο, κατορθώνει και δραπετεύει.

...Με την εισβολή των Ιταλών στην Αιθιοπία το 1935, το πολιτικό-στρατιωτικό κατεστημένο φοβόταν, μήπως οι Ιταλοί χρησιμοποιήσουν τον Λίτζ Ιγιάσου. Βρίσκεται νεκρός, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ακόμη και σήμερα παραμένει μυστήριο ο τόπος ταφής του.

...Πηγή του παραπάνω άρθρου, είναι η ανταπόκριση προς το περιοδικό ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ, του καθηγητή του γυμνασίου της Αντίς Αμπέμπα και του ημιγυμνασίου της Ντίρε Ντάουα, στην δεκαετία του 1950, Ι. Α. ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ. Επίσης πολλές πληροφορίες πάρθηκαν από τις ιστοσελίδες του διαδικτύου, που ασχολούνται με το παραπάνω θέμα.

Σταύρος Ε. Βινιεράτος

Η Δουλεία

posted Feb 11, 2013, 10:14 AM by ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ [ updated Apr 23, 2022, 9:09 AM ]

Άραβες έμποροι αγοράζουν σκλάβους.

Η ΔΟΥΛΕΙΑ

…Η ΑΙΘΙΟΠΙΑ κατήργησε τον θεσμό της ΔΟΥΛΕΙΑΣ μόλις το 1928 για να ενταχθεί στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ των ΕΘΝΩΝ (σημερινό Ο.Η.Ε). Στην απόφαση, αντέδρασαν τα ΑΦΕΝΤΙΚΑ των σκλάβων, που απείλησαν να εξεγερθούν εναντίον του ΘΡΟΝΟΥ .

…Τελικά δέχτηκαν να τους αφήσουν ελεύθερους και όσοι εξακολουθούν να δουλεύουν για αυτούς, να τους δίνουν ένα μερίδιο από την παραγωγή της γης που θα καλλιεργούσε κάθε πρώην ΣΚΛΑΒΟΣ.

…Στη χώρα που η δουλεία ήταν θεσμός, υπήρχε ένα λιμάνι στην Ερυθρά θάλασσα που δεχόταν τους απελευθερωμένους ΣΚΛΑΒΟΥΣ . Ήταν η ΑΔΟΥΛΗΣ (ADULIS), μια πόλη με Ελληνικό όνομα που συμβολίζει την λευτεριά, και βρίσκεται σε απόσταση 60 χλμ. Ν.Α. από την MASAWA (στην σημερινή ZULA).

… Ήταν ο όνειρο κάθε σκλάβου να την επισκεφθεί, γιατί εκεί πίστευε ότι θα ξανάβρισκέ την ΛΕΥΤΕΡΙΑ του. Λέγεται ότι, για να γίνει δεκτός έπρεπε να κουβαλήσει πισώπλατα μια πέτρα, πολλοί δεν άντεχαν στις κακουχίες και πέθαιναν στην άγονη περιοχή, όπου συναντούσες δίπλα σε κάθε σκελετό και μια ΠΕΤΡΑ.

…Τον 7
αιώνα,

η ΑΔΟΥΛΙΣ έγινε ένα από τα πιο σπουδαία σκλαβοπάζαρα και πολλοί σκλάβοι που δεν ήξεραν αυτή την εξέλιξη, μόλις έφθασαν εκεί τους συλλάμβαναν και αμέσως τους πουλούσαν ΞΑΝΑ.

…Τα παραπάνω στοιχεία είναι από τα βιβλία ΑΙΘΙΟΠΙΑ ΠΙΚΡΗ ΕΔΕΜ της Βέρας Βαγγελάτου και ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ του Παναγή Λεκατσά.

Σταύρος Ε. Βινιεράτος

Οι Αρμένιοι της Αιθιοπίας

posted Feb 3, 2012, 8:22 AM by ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ [ updated Apr 23, 2022, 9:13 AM ]

ΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ ΤΗΣ ΑΙΘΙΟΠΙΑΣ

...Οι πρώτοι Αρμένιοι που επισκέφθηκαν την Αιθιοπία ήταν ιεραπόστολοι. Η Αρμένικη εκκλησία της Αιθιοπίας υπάγεται στο Κοπτικό Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας, ενώ η Αιθιοπική εκκλησία υπαγόταν και αυτή, μέχρι την ανεξαρτητοποίησή της (1960).

...Ο Αρμένιος Maneos Armenawi, ήταν ο διπλωματικός απεσταλμένος της Αιθιοπίας, στις συνομιλίες με τον Βασιλιά Emmanuel της Πορτογαλίας. Το θέμα των συνομιλιών, ήταν η απειλή επέκτασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προς την Αιθιοπία (1512).

...Το πρώτο κύμα των Αρμένιων έρχεται στην Αιθιοπία το 1875. Ήταν έμποροι, τεχνίτες και μοναχοί. Μετά την γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους (1915), μεγάλος αριθμός Αρμενίων βρήκε καταφύγιο στην Αιθιοπία. Σε αυτό βοήθησε η κοινή θρησκεία των δυο λαών.

...Όταν ο Αντιβασιλέας της Αιθιοπίας Ράς Ταφαρί, επισκέφθηκε την Ιερουσαλήμ (1923), συνάντησε σε ένα αρμένικο μοναστήρι, 40 ορφανά παιδιά που είχαν επιβιώσει από τις σφαγές των Τούρκων.

…Τα παιδιά αυτά είχαν μουσική παιδεία. Εντυπωσιασμένος ο Ράς Ταφαρί από την απόδοση της μπάντας χάλκινων πνευστών που είχαν, τα προσκάλεσε στην Αιθιοπία. Ερχόμενα στην χώρα, αποτέλεσαν την πρώτη επίσημη ορχήστρα του Αιθιοπικού κράτους (1924). Οι Αιθίοπες τα αποκαλούσαν Αρμπα Λιτσότζ (40 παιδιά).

...Επικεφαλής της ορχήστρας ήταν ο Αρχιμουσικός Kevork Nalbandian, ο οποίος είχε την τιμή να συνθέσει και τον Εθνικό ύμνο της Αιθιοπίας (1930). Παρέμεινε Εθνικός ύμνος της χώρας, μέχρι την πτώση του Χαιλέ Σελλάσιε (1974).

...Η Εθνική Αρμενική Σχολή Kevorkof, η οποία εξακολουθεί και σήμερα να λειτουργεί στην Αντίς Αμπέμπα, προήλθε από την συγχώνευση τριών σχολείων. Τα σχολεία αυτά, ιδρύθηκαν στην δεκαετία του 1920, από αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις.

...Το 1928 οι Αρμένιοι άρχισαν να κτίζουν, την δική τους εκκλησία στην Αντίς Αμπέμπα, τον Sourp Kevorkof (Αγ. Γεώργιος). Ήταν μια δωρεά του Mihran Mouradian. Τα εγκαίνια έγιναν από τον Χαιλέ Σελλάσιε (1934).

...Ο αθλητικός σύλλογος Ararat Club, ιδρύθηκε το 1942 στην Αντίς Αμπέμπα. Ήταν τόπος συγκέντρωσης των Αρμένιων και χώρος πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων. Σήμερα λειτουργεί ως εστιατόριο και αποτελεί μια σημαντική πηγή εσόδων για την Αρμένικη κοινότητα.

…Οι περισσότεροι Αρμένιοι είχαν Αιθιοπική υπηκοότητα. Στην ακμής τους έφτασαν τα 1500 άτομα, σήμερα είναι 100 περίπου. Ήταν μια ισχυρή οικονομική δύναμη στη χώρα. Aσχολήθηκαν με την βιομηχανία, το εμπόριο και την χρυσοχοΐα. Όταν το Derg ανέλαβε την εξουσία, κρατικοποίησε την κοινοτική και ιδιωτική τους περιουσία (1975).

...Οι σχέσεις των Αρμένιων και των Ελλήνων ήταν πολύ στενές, πραγματοποιήθηκαν αρκετοί γάμοι μεταξύ τους. Πολλοί Αρμένιοι μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα και αρκετοί από αυτούς είχαν Ελληνική συνείδηση.

...Όταν ο διάσημος Αρμένιος φωτογράφος Yervant, γιος του φωτογράφου Zack Zanazanian από την Αντίς Αμπέμπα, βρέθηκε για ένα σεμινάριο φωτογραφίας στην Θεσσαλονίκη (2009), δήλωσε ότι είναι Ελληνοαρμένιος και μέλος της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης.

Σταύρος Ε. Βινιεράτος

Οι Αιθίοπες στην Ελλάδα

posted Feb 3, 2012, 8:14 AM by ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ [ updated Apr 23, 2022, 9:12 AM ]

ΟΙ ΑΙΘΙΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

…Ο Όμηρος στην Ιλιάδα, αναφέρεται στον Μέμνονα, τον βασιλιά των Αιθιόπων. Έλαβε μέρος στονΤρωικό Πόλεμο (1200 π.χ.) ήταν σύμμαχος των Τρώων και ήρθε στην Τροία, να βοηθήσει τον θείο του Πρίαμο. Σε μονομαχία με τον Αχιλλέα, έχασε την ζωή του.

…Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, οι Αιθίοπες είναι αρχαίος λαός. Ανθρωπολογικά ανήκαν στη Λευκή ή Καυκάσια φυλετική ομάδα του Χαμιτικού κλάδου, όπως και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι. Αργότερα θα αναμιχθούν με νέγρικα στοιχεία που ήρθαν από την Ν.Δ. Αφρική και με Σημίτες από την Αραβική χερσόνησο.

…Οι Αρχαίοι Έλληνες, με τον όρο Αιθιοπία, αναφέρονται στις περιοχές μετά τον πρώτο καταρράκτη του Νείλου, οι οποίες βρίσκονται στο «κέρας της Αφρικής». Δηλαδή, τα σημερινά κράτη του Τζιμπουτί, της Σομαλίας, της Αιθιοπίας, της Ερυθραίας, αλλά και του Σουδάν.

…Στη σύχρονη έποχη, το Προξενείο της Αιθιοπίας, λειτούργησε στην Αθήνα το 1920, με πρώτο επίτιμο Πρόξενο τον Γεράσιμο Αμούρη. Το 1951 αναβαθμίστηκε σε Πρεσβεία και παρέμεινε ως είχε, μέχρι το 1992. Από τότε λειτουργεί ως Γενικό Προξενείο, με επίτιμο Γενικό Πρόξενο την Κατερίνα Καλογεροπούλου-Αρμενάκη. Παράλληλα με το Προξενείο λειτούργησε και η Πρεσβεία, από το 2006 και μέχρι τον Οκτώβριο 2010.

…Ο Χάμπτε Σελάσιε Ταφέσε, υπουργός Τουρισμού επί Χάϊλε Σελάσιε, έρχεται στην Ελλάδα σε ηλικία 3 χρόνων (1934). Ηρθε μαζί με την οικογένεια του Θουκυδίδη Ζερβού, λίγο πριν την εισβολή των Ιταλών στην Αιθιοπία. Παρέμεινε στην χώρα για 14 χρόνια, έζησε την κατοχή, ήταν μαθητής του Κολλεγίου Αθηνών και απέκτησε Ελληνική συνείδηση.

…Η Ethiopian Airlines έρχεται στην Αθήνα (1957). Ήταν η παρθενική της, πτήση, σε δρομολόγια του εξωτερικού, που είχε τελικό πορισμό την Φρανκφούρτη.

…Ο Τέκλου Ουελντεσελάσιε, γιος του πρέσβη Αμπέμπε Ουελντεσελάσιε και της Ελένης Κονιζάκη, είναι ο δρυτής και ιδιοκτήτης της αλυσίδας κομμωτηρίων Freestyle (1983).Η Freestyle είναι σημαντικός υποστηρικτής του Συλλόγου Βοήθειας Παιδιών Αιθιοπίας.

…Σύμφωνα με στοιχεία της Πρεσβείας της Αιθιοπίας, στην Ελλάδα ζουν και εργάζονται 2.678 άτομα, από αυτά τα 2.100 είναι γυναίκες. Οι Αιθίοπες εκκλησιάζονται στην εκκλησία Μάριαμ Κιντάνε Μχρέτ, που βρίσκεται στο Πολύγωνο. Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών την παρεχώρησε το 1987.

…Η Αιθιοπία προσέφερε στην Ελλάδα, μία υποτροφία για το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011. Πρόκειται για μεταπτυχιακές σπουδές, στον τομέα της αιθιοπικής γλώσσας και ιστορίας.

…Στην 75η Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, η Αιθιοπία έλαβε μέρος για πρώτη φορά. Έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στον πολιτισμό και τον τουρισμό. Συμμετείχε υπό την αιγίδα του Ελληνο-Αφρικανικού Επιμελητηρίου.

…Σε έκθεση που έγινε στο Κέντρο Ιστορίας της Θεσσαλονίκης, παρουσιάσθηκαν 240 αυθεντικοί και σπάνιοι σταυροί από την Αιθιοπία. Οι σταυροί ανήκουν στη συλλογή του Χρήστου Γιαννουλάκη.

Σταύρος Ε. Βινιεράτος

Οι Αιθίοπες της Κούβας

posted Oct 15, 2009, 1:24 AM by ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ [ updated Apr 23, 2022, 9:12 AM ]

ΟΙ ΑΙΘΙΟΠΕΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ

...Η διοικητική περιοχή Σομάλι (Oγκαντέν) της Αιθιοπίας βρίσκεται στο νότιο-ανατολικό τμήμα της χώρας, έχει πρωτεύουσα την Τζιτζίκα και το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων είναι Σομαλοί (96.23%).

...Το Oγκαντέν ήταν τμήμα της Ιταλικής Σομαλίας. Παραχωρήθηκε από τους Άγγλο-Γάλλους στην Αιθιοπία, μετά τη νίκη της επί των Ιταλών στη μάχη της Αντουα (1896).

...Το νέο κράτος της Σομαλίας δημιουργήθηκε το 1960, μετά την ανεξαρτησία του από την Βρετανία. Η Σομαλία πίστευε ότι το Oγκαντέν είναι μέρος της επικράτειάς της και δεν σταμάτησε ποτέ να το διεκδικεί.

...Το 1977, ο στρατός της Σομαλίας κατέλαβε το Oγκαντέν, έφτασε μέχρι τα περίχωρα της Ντίρε Ντάουα, και κατέστρεψε την σιδηροδρομική γραμμή Αιθιοπίας-Τζιμπουτί.

...Οι Αιθιοπικές δυνάμεις, υποστηριζόμενες από στρατεύματα της Κούβας, ανάγκασαν τη Σομαλία να εγκαταλείψει το Oγκαντέν και να επιστρέψει στα αρχικά της σύνορα (1978).

...Ο πόλεμος αυτός άφησε στην Αιθιοπία 2.400 παιδιά ορφανά από πατέρες που σκοτώθηκαν στα πεδία των μαχών. Οι Κουβανοί προτείνουν τότε στην Αιθιοπία την μεταφορά των παιδιών στην χώρα τους, για τους προσφερθεί η κατάλληλη μόρφωση.

...Και πράγματι, τα 2.400 παιδιά εγκατέλειψαν την οικογενειακή στέγη και μεταφέρθηκαν στην Κούβα (1979). Τώρα πια, την ευθύνη της ανατροφή τους, δεν την είχαν οι γονείς των παιδιών, αλλά το κράτος της Κούβας.

...Η συμφωνία προέβλεπε ότι την αποστολή θα συνόδευαν δάσκαλοι, για την εκμάθηση της μητρικής τους γλώσσας και μετά την ολοκλήρωση των σπουδών, τα παιδιά θα έπρεπε να εγκαταλείψουν την Κούβα.

...Ο πρώτος καιρός της προσαρμογής ήταν δύσκολος. Αισθάνονταν σαν μετανάστες, τους ενοχλουσε το κλίμα, αφού είχαν μεταφερθεί από τα υψίπεδα της Αιθιοπίας σε ένα τροπικό νησί, η τροφή ηταν διαφορετική, έπρεπε να μάθουν τη νέα γλώσσα και τέλος, νοσταλγούσαν την πατρίδα τους.

...Εκτός από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση που δόθηκε σε όλα τα παιδιά, τα περισσότερα φοίτησαν στο Πανεπιστήμιο, τα υπόλοιπα σε Επαγγελματικές και Τεχνικές σχολές.

...Μετά από 20 χρόνια παραμονής στην Κούβα, εξακολουθούσαν να χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους Αιθίοπες, ενώ είχαν αποκτήσει Κουβανική συνείδηση. Πολλοί επέστρεψαν στην Αιθιοπία και διαπίστωσαν ότι δεν τους συνδέει τίποτα με τη χώρα που γεννήθηκαν.

...Για δεύτερη φορά έφευγαν από τη χώρα τους, αυτή τη φορά όμως για να εργασθούν στην Αμερική και στην Ευρώπη (οι περισσότεροι πήγαν στην Ισπανία μία και γνώριζαν καλά τη γλώσσα).

...Η Αιθιοπία γιά μιά ακόμη φορά στάθηκε άτυχη. Δεν μπόρεσε να κρατήσει τόσα εξειδικευμένα στελέχη που είχε ανάγκη η χώρα, όπως γιατρούς, γεωπόνους, μηχανικούς και τεχνικούς όλων των ειδικοτήτων.

...Στην Ελλάδα εργάζονται παιδιά που ήρθαν από την Κούβα, αυτοαποκαλούνται Αιθιοκουβανοί και όλοι έχουν να πούν μια καλή κουβέντα για τη χώρα που τους φιλοξένησε τόσα χρόνια.

Σταύρος Ε. Βινιεράτος

1-9 of 9