30 ΧΡΟΝΙΑ ''Κοντά σας'' Συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τότε που δυο μέλη του Δ.Σ του Συλλόγου μας, επί Προεδρίας Νικολάου Μαγδαληνού, πήραν την πρωτοβουλία και δημιουργήσαν την εφημερίδα ''Κοντάς σας'', ήταν η Κάτια Καζακάκου και ο Μιχάλης Αλεξανδράκης. Η χαρά μας ήταν μεγάλη, ο Σύλλογος μετά από 17 χρόνια από την ίδρυση του απέκτησε την δική του φωνή. Μόλις τη διαβάζαμε το πρόσωπο μας άλλαζε και ένα χαμόγελο ικανοποίησης σχηματιζόταν σε αυτό. Το ''Εφημεριδάκι'', μεγάλωσε, έγινε 30 χρονών και για να φτάσει μέχρι εδώ, κάποια άτομα το φρόντισαν, το αγάπησαν και δεν είναι άλλοι, από τους Υπεύθυνους Έκδοσης. Από το 1ο μέχρι και το 21ο φύλλο, η εφημερίδα εδραιώθηκε και αυτό οφείλεται στην Κάτια Καζακάκου (19 φύλλα), την οποία για ένα διάστημα βοήθησε και η Φωτεινή Μαμαλίγκα (5 φύλλα). Η Ερη Βαλασκατζή, ασχολήθηκε και με την έκδοση της (5 φύλλα), άλλα η μεγάλη προσφορά της, ήταν που σχεδίασε το σήμα του Συλλόγου μας, το οποίο, κοσμεί το εξώφυλλο της εφημερίδας μας. Από 22ο και μέχρι το 90ο φύλλο, την ευθύνη είχαν η Καίτη Αλεξανδράκη-Αντζουλάτου (29 φύλλα), η Μαριάννα Γεωργαλή (23 φύλλα) και η Αλεξάνδρα Ζέκου-Γρυπάρη (16 φύλλα). Είναι η περίοδος που η εφημερίδα εκσυγχρονίζεται, αποκτά νέα μορφή, εκδίδεται με 8 σελίδες και κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, μια προσφορά του Νίκου Μωραΐτη που την φιλοξενή στην ιστοσελίδα του. Την ευθύνη έκδοσης από το 91 φύλλο και μέχρι σήμερα έχουν, ο Νικόλαος Βοζίκης (22 φύλλα) και ο Σταύρος Βινιεράτος (21 φύλλα). Σε αυτή την περίοδο έγινε τρίμηνη, προστέθηκε στον τίτλο η λέξη Ελληνο-Αιθιοπικά και κυκλοφορεί πλέον σε έγχρωμη μορφή. Μέχρι στο 37ο φύλλο στο πρωτοσέλιδο έγραφε ο Μιχάλης Αλεξανδράκης, έγραψε συνολικά 24 άρθρα. Τα άρθρα του ήταν μας ‘’η πηγή της χαράς’’. Άλλα εκείνο το εξώφυλλο που μας κάνει υπερήφανους, για τους προγονούς μας ήταν αυτό που δημοσιεύθηκε στο 110ο φύλλο της εφημερίδας μας. Σε αυτό δημοσιεύθηκε η επιστολή του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην οποία ευχαριστεί την Ελληνική Παροικία της Ντίρε Ντάουας, για την οικονομική ενίσχυση που προσέφερε στην Πατρίδα. Τα άρθρα μας δεν πέρασαν απαρατήρητα, με αυτά δημιουργήθηκαν λήμματα στην ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, όπως είναι το λήμμα ‘’Ολυμπιακός Ε.Α.Σ. Αντίς Αμπέμπας’’, το οποίο στηρίχθηκε στα άρθρα του Μανώλη Δριτσώνα, ενώ με το λήμμα ΄΄Χαϊλέ Σελασιέ Α΄'' έχει πληροφορίες από την στήλη ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ, του Σταύρου Βινιεράτου. Το άρθρο Η ΑΙΘΙΟΠΙΑ, Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΜΙΑΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΨΥΧΗΣ, της Γιώτας Θεοδωρόπουλου και το άρθρο ΑΙΘΙΟΠΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ του Tsegaye Aga, τα οποία αναδημοσιευτήκαν στη σελίδα μας στο Facebook, είχαν την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα. Δυο άρθρα μας, τα οποία προκάλεσαν μεγάλο θαυμασμό και αναδημοσιευτήκαν σε Ιστοσελίδες του Ελληνισμού της Διασποράς, ήταν: Το άρθρο Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΙΟΠΙΑ, της Αλεξάνδρας Ζέκου-Γρυπάρη και το άρθρο Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΑΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΙΜΠΟΥΤΙ, της Ειρήνης Σαββαΐδη. Ενώ το άρθρο του Νικολάου Βοζίκη με τον τίτλο Ο ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ, αναδημοσιεύτηκε σε Ιστοσελίδα παγκόσμιας εμβέλειας, την οποία παρακολουθούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και είχε 220.000 επισκέψεις. Ολοκληρώνοντας, αξίζει να αναφέρουμε την μοναδική συμβολή του Νικολάου Βοζίκη, με τον έλεγχο που κάνει, για την έκδοση της εφημερίδας μας. Η άριστη γνώση της Ελληνικής Γλώσσας, που έχει, αναβαθμίζει τα κείμενα των αρθρογράφων μας. Σταύρος Ε. Βινιεράτος

Με αφορμή, την συμπλήρωση των 45 χρόνων από την ίδρυση του Συλλόγου μας, δημοσιεύουμε σήμερα αποσπάσματα από το άρθρο της Έρικας Αθανασίου, το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Κηφισιά”. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΣΠΡΑ Η ΜΑΥΡΑ Η πρώτη μας επαφή με τον Σύλλογο Ελλήνων Αιθιοπίας ήρθε πριν από δυο χρόνια στο Ηρώδειο σε μια εξαιρετική παράσταση, με έναν σκουρόχρωμο, σγουρομάλλη Σωκράτη, από αιθιοπικό θίασο. Έκτοτε φάγαμε με τα χέρια, έχοντας αντί για μαχαιροπίρουνο τις αιθιοπικές πίτες. Πριν από 45 χρόνια ιδρύθηκε ο Σύλλογος Ελλήνων Αιθιοπίας με 500 περίπου μέλη, γύρω στην ηλικία των 25 ετών. Σήμερα ο σύλλογος αριθμεί λιγότερα από 100 μέλη, κυρίως υπερήλικες και φοβούνται ότι τα έθιμα και οι παραδόσεις που διατηρεί τη μνήμη τους ο Σύλλογος θα χαθούν μαζί τους, μια και τα παιδιά και εγγόνια τους δεν είναι τόσο πρόθυμα να συμμετάσχουν στον Σύλλογο. Ο Σύλλογος αντιμετωπίζει το σύγχρονο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλές κοινωνίες, όπου οι πιο νέοι επιζητούν περισσότερο να ταυτίζονται παρά να ξεχωρίζουν και η διατήρηση των εθίμων αποτελεί περισσότερο ενόχληση παρά ψυχαγωγία και ένδειξη πολιτισμού. Μέλη του συλλόγου είναι και άτομα που προέρχονται από μικτούς γάμους, που κάποια στιγμή ανακάλυψαν νέους συγγενείς σε μια από τις δύο πατρίδες. Συγγενείς από “κρυφές” συζύγους, που συχνά είχαν οι Έλληνες που έφευγαν για Αιθιοπία, διατηρώντας δύο οικογένειες, μία στην Ελλάδα και μία στη Μαύρη Ήπειρο. Οι οικογένειες της Αιθιοπίας γνώριζαν την ύπαρξη της ελληνικής οικογένειας, μιλούσαν για τους αδελφούς που ποτέ δεν είχαν συναντήσει, ένιωθαν αγάπη για αυτούς, χαίρονταν με τις χαρές τους. Αντίθετα οι ελληνικές οικογένειες αγνοούσαν την ύπαρξη των πιο σκουρόχρωμων αδελφών τους και δεν ήταν πάντα ευχάριστη η έκπληξη της ανακάλυψής τους. Από τη μεριά μας, γοητευτήκαμε από την κουλτούρα και τους ανθρώπους του. Στην εφημερίδα ''Κοντά σας” που εκδίδει ο Σύλλογος, διαβάσαμε την περιγραφή ενός ταξιδιού στη Νότια Αιθιοπία που έκανε τον Μάρτιο του 2019, η Βαρβάρα Gkempiaou. Εκεί, μιλάει για μια υποδειγματικά ειρηνική κοινωνία, παρότι ζουν στον ίδιο τόπο μουσουλμάνοι και χριστιανοί. Δυστυχώς σήμερα, λίγους μήνες μετά, η ειρήνη αυτή έχει πια διαταραχτεί. Κάποιους δεν συνέφερε και έσπειραν τη διχόνοια. Τα μέλη του Συλλόγου παρακολουθούν τις ειδήσεις από την Ελλάδα και ελπίζουν να είναι κάτι πρόσκαιρο και η ειρήνη να επικρατήσει και πάλι. Έρικα Αθανασίου
Η
ιστοσελίδα https://www.travelnikos.com/,
η
οποία ασχολείται με τον Ελληνισμό της
Διασποράς, έκανε
ένα μεγάλο αφιέρωμα, για τον Σύλλογο
μας. Σε αυτό, εκτός
των άλλων (άρθρο της εφημερίδας
Καθημερινής, Έλληνες
της Αιθιοπίας,
videos
με φωτογραφίες του Παναγιώτη Στεφανίδη)
δημοσιεύει και την παρακάτω συνέντευξη: ΣΥΛΛΟΓΟΣ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΙΘΙΟΠΙΑΣ Η
Ελληνική Κοινότητα στην Αντίς Αμπέμπα
έχει συμπληρώσει ένα αιώνα αδιάλειπτης
λειτουργίας στην φιλόξενη Αιθιοπία.
Συνεχίζει να επενδύει στην εκπαίδευση,
στην υποστήριξη των αναξιοπαθούντων
μελών της και στην διάσωση της ελληνικής
γλώσσας και πολιτισμού. Στόχος της,
είναι η διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας
των μελών της, ιδιαίτερα της νέας γενιάς
και η συνέχιση της λειτουργίας των
κοινοτικών σχολειων μας, ως φάρου του
ελληνισμού στην Αιθιοπία. 1.
Πείτε μας λίγα λόγια για τον Σύλλογο
Ελλήνων Αιθιοπίας (ίδρυση, πόσοι Έλληνες
κ.λ.π). Πριν
45 χρόνια απόφοιτοι του Ελληνικού Σχολείου
της Αντίς Αμπέμπας, ίδρυσαν τον Σύλλογο
Ελλήνων Αιθιοπίας. Ήταν ο σύνδεσμος που
τους έφερε κοντά, όπως ήταν οι λέσχες
που υπήρχαν στην Αντίς Αμπέμπα, Ντίρε
Ντάουα, Ασμάρα και Τζιμπουτί. Σήμερα ο
Σύλλογος έχει 500 μέλη. Ο μεγάλος καημός
των, ήταν η απόκτηση στέγης και έγινε
πραγματικότητα. Σε κάθε εκδήλωση, τα
μέλη του Συλλόγου έδιναν την οικονομική
ενίσχυση τους. Τα γραφεία του Συλλόγου
στεγάζονται επί της οδού Σοφοκλέους
41, στην Αθήνα. 2.
Πείτε μας για τις δραστηριότητες του
Συλλόγου. Ο
Σύλλογος εκδίδει την τριμηνία εφημερίδα
“Κοντά σας”. Με την εφημερίδα μπορεί
και επικοινωνεί με τα μέλη του σε όλον
τον Κόσμο. Από τις στήλες της προβάλουν
τα μέλη, που έχουν διακριθεί στην Ελληνική
Κοινωνία, όσα διέπρεψαν στο εξωτερικό
και μαθαίνουν τις σχέσεις που είχαν οι
Αρχαίοι Έλληνες με την Αιθιοπία. Μετά
την αλλαγή του καθεστώτος στην Αιθιοπία
(1974), οι Έλληνες από την Αιθιοπία, Ερυθραία
και Τζιμπουτί ήρθαν να ζήσουν στην
Ελλάδα. Τότε τέθηκαν νέοι στόχοι, όπως
ήταν το ασφαλιστικό, οι αποζημιώσεις
από την κρατικοποίηση των περιούσιων
των και η Ιθαγένεια. Το ασφαλιστικό
λύθηκε, τα υπόλοιπα μέχρι σήμερα είναι
σε εκκρεμότητα. 3.
Πείτε μας λίγα λόγια για την Αιθιοπία
και τους ανθρώπους της, κάποια όμορφα
μέρη για ταξίδια. Το
National Geographic είχε δώσει στη δημοσιότητα
κατάλογο με τους 21 προορισμούς, που
πρέπει να επισκεφθεί ένας ταξιδιώτης,
μέσα στο 2018. Ταξίδια με βασικό πρωταγωνιστή
την περιπέτεια, ταξίδια που δημιουργούν
μοναδικές εικόνες και εμπειρίες. Οι
συντάκτες του περιοδικού έβαλαν στην
πρώτη θέση την πόλη Χάραρ της Αιθιοπίας,
χαρακτηρίζοντας την ως την πιο εκπληκτική
περιοχή της Ανατολικής Αφρικής.
ΤΟ
ΧΑΡΑΡ Βρίσκεται
στους πρόποδες του βουνού Χάραρ, κοντά
στην Dire Dawa και σε ύψος 1800 μέτρων πάνω
από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι
πρωτεύουσα της περιοχής Harari, έχει
πληθυσμό 50.000 άτομα, οι οποίοι ανήκουν
τις φυλές: Oromo 52.3%, Amhara 32.6%, Harari 7.1%, Gurage
3.2%, Υπόλοιπες 4.8% Το
60.3% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι,
για πολλούς αιώνες ήταν το κέντρο του
ισλαμισμού στην Ανατολική Αφρική.
Θεωρείται από πολλούς μουσουλμάνους
ως η 4η Ιερή πόλη, μετά τις Μέκκα, Μεδίνα
και Ιερουσαλήμ.
Κατά
τον 9ο αι. ήρθαν και εγκαταστάθηκαν οι
Άραβες, τότε έγινε πρωτεύουσα του
εμιράτου του Χάραρ. Κατά το 16ο αι. έγινε
πρωτεύουσα της μουσουλμανικής
αυτοκρατορίας που ίδρυσε ο Άχμετ Ιμπν
Ιμπραχίμ. Είναι
μία περιτοιχισμένη πόλη του 1520, έχει 89
Τεμένη και ήταν απαγορευμένη πόλη για
τους επισκέπτες έως το 1887, που ο βασιλιάς
Μενελίκ προσάρτησε την πόλη και την
περιοχή Χαράρ στην Αιθιοπία. Στα
τέλη του 19ου αιώνα απ’ τους 200 ξένους
που ζούσαν εκεί, οι 60 ήταν Έλληνες, ενώ
το μοναδικό ξενοδοχείο της πόλης ανήκε
στο Σταύρο Πλακιώτη. Ο Αρθούρος Ρεμπώ,
ένας από τους μεγάλους ποιητές της
Γαλλίας έζησε εκεί, από το 1880 έως 1891.
Παγκοσμίως είναι γνωστό για την εξαιρετική
ποιότητα καφέ που παράγει η περιοχή του
Χάραρ. 4.
Τι σας λείπει από την Ελλάδα, υπάρχει
υποστίριξη από το Υπουργείο Εξωτερικών.
-
Ένα από τα κύρια θέματα που απασχολεί
τον Σύλλογο Ελλήνων Αιθιοπίας είναι
το θέμα της Ελληνικής Ιθαγένειας. Σήμερα,
στην Αιθιοπία ζουν, 300 ομοεθνείς (όπως
τους αποκαλεί, η Ελληνική Πρεσβείας της
Ελλάδος, στην Αντίς Αμπέμπα). Πρόκειται
για Έλληνες, που προέρχονται από μεικτούς
γάμους, έχουν Ελληνική παιδεία, είναι
Ελληνικής καταγωγής, αλλά έχουν Αιθιοπική
ιθαγένεια. Σήμερα,
οι ομοεθνείς μας, θεωρούνται στην
Αιθιοπία, άτομα, Β’ κατηγορίας, ‘’χωρίς
συγκεκριμένη ταυτότητα’’. Οι περισσότεροι
από αυτούς, είναι απόγονοι Ελλήνων
μεταναστών πρώτης γενιάς. Μερικοί από
τους μετανάστες αυτούς, ερχόμενοι στην
Αιθιοπία, απέκτησαν παιδιά με γυναίκες
από την Αιθιοπία και έκαναν το λάθος να
‘’μην τα αναγνωρίσουν’’, με αποτέλεσμα
το πρόβλημα να διαιωνίζεται. Σήμερα,
ο Σύλλογος Ελλήνων της Αιθιοπίας,
προτείνει: Να
έχουν την δυνατότητα να αποκτήσουν την
ελληνική ιθαγένεια και οι απόφοιτοι
από τα ‘’Ελληνικά σχολεία, που λειτουργούν
στην αλλοδαπή’’ και όχι μόνο οι απόφοιτοι
των Σχολείων που λειτουργούν στην
Ελλάδα, όπως ''πέρασε'' το νομοσχέδιο,
το οποίο σήμερα είναι νόμος του Ελληνικού
Κράτους (Ν. 4332/2015) και δίνει την Ελληνική
Ιθαγένεια, σε παιδιά μεταναστών δεύτερης
γενιάς. -
Ένα άλλο θέμα που απασχολεί τον Σύλλογο
Ελλήνων Αιθιοπίας, είναι το θέμα
απομειώσεων. Το
1975 το στρατιωτικό καθεστώς που κυβερνούσε
την Αιθιοπία, εθνικοποίησε μεγάλο αριθμό
μέσων παραγωγής, Τράπεζες, Ασφάλειες
και Βιομηχανίες. Επίσης εθνικοποίησε
τις πλέον μιας κατοικίας, μεγάλες
οικοδομές και την αστική γη. Η εθνικοποίηση
έγινε με την πρόβλεψη να καταβληθεί
στους ιδιοκτήτες «ικανοποιητική
αποζημίωση». Μεταξύ αυτών που έχασαν
τις περιουσίες ήταν και Έλληνες πολίτες.
Μέχρι σήμερα ελάχιστοι Έλληνες έχουν
αποζημιωθεί. Από
το 2015 η Επιτροπή των Δικαιούχων
Αποζημιώσεων, του Σύλλογου Ελλήνων
Αιθιοπίας, πραγματοποίησε πληθώρα
ενεργειών προς την Β6 Διεύθυνση του
Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος, η
οποία είναι αρμόδια για την προστασία
των περιουσιών των αποδήμων Ελλήνων,
με μόνη παράκληση, να εξουσιοδοτήσουν
τον Πρέσβη μας στην Αντίς Αμπέμπα, να
ζητήσει μία επίσημη απάντηση από την
Αιθιοπική Πλευρά και συγκεκριμένα: για
το θέμα των αποζημιώσεων, αν ισχύει και
για τους Έλληνες υπηκόους, ό,τι ίσχυσε
για τους υπηκόους των άλλων κρατών. Σταύρος Ε. Βινιεράτος
|

ΠΡΙΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 40 χρόνων -πόσο γρήγορα περνά ο καιρός, αλήθεια- από την ίδρυση του Συλλόγου μας, αναζητώ να θυμηθώ πώς ξεκινήσαμε. Όλοι μας τότε ήμαστε «άρτι» αφιχθέντες και κατά χρόνια νεότεροι (και τώρα νέοι είμαστε και δε θέλω αντιρρήσεις) και αποζητούσαμε έναν τρόπο να μαζευόμαστε πιο συχνά και περισσότεροι. Άρα; Έπρεπε να βάλουμε τα δυνατά μας -στην αρχή 4-5 μετά καμιά 10ριά- να καταθέσουμε ο καθένας κι η καθεμιά μας -δε θυμάμαι να ήμαστε και πολλά θηλυκά- το κατιτίς μας, τόσο από χρόνο και χρήμα, αλλά περισσότερο από διάθεση και πλέρια αγάπη. Ναι, αγάπη, διότι όλοι βλεπόμαστε περισσότερο σαν αδέλφια, σαν συγγενείς. Κέντρο «αναφοράς» το φοιτητικό -και όχι μόνο- γραφείο ταξιδίων S.T.S (Student Travel Service), που, αν δεν με απατά η μνήμη μου, είχαν ο Πάρης Βαγγελάτος και ο Σταύρος Διαμάντας και όπου εργάζονταν τα αδέλφια Βασίλης και Θοδωρής Καββαθά. Λίγο πιο πέρα η Ολυμπιακή όπου εργαζόμουν εγώ, πιο πάνω, προς Κολωνάκι μεριά, ο Αντρέας Καββαδίας που είχε το οδοντιατρείο του κι όπου έρχονταν όλοι οι εξ Αιθιοπίας, συνομήλικοι και μεγαλύτεροι. Ένας όμορφος πυρήνας για να συναντιόμαστε σε σπίτια και καφετέριες, έχοντας την ανάγκη να βλεπόμαστε, να μοιραζόμαστε, όπως στα παιδικά κι εφηβικά μας χρόνια, μνήμες, νοσταλγίες, αδελφοσύνη, όνειρα… Ιδρυτικά μέλη αυτού του Συλλόγου, με βάση το καταστατικό που συντάχθηκε και υπογράφηκε ΕΠΙΣΗΜΑ στις 25.4.1975 ήταν οι: Βελισσαρίου Γιώργος, Βινιεράτος Σταύρος, Ευθυμιάτος Αναστάσιος, Ζέκκος Πολύδωρος, Θωμαΐδου Μαρίνα, Καββαδίας Ανδρέας, Κονίνης Ιωάννης, Καββαθάς Βασίλειος, Καββαθάς Θεόδωρος, Κατσαΐτη Αικατερίνη, Μανούσος Γεώργιος, Μανούσος Ευστάθιος, Μαραβέγια Αθηνά, Μαυρομιχάλης Κυριάκος, Μποσκόπουλος Φίλιππος, Μίχος Παναγιώτης, Παπασίνου Γεωργία, Πλακιώτης Σταύρος, Παπαϊωάννου Νικόλαος, Πολυταρίδης Κωνσταντίνος, Πουλάκης Γιώργος Παπαχαραλάμπους Μιχαήλ, Τζαννάτου Ευαγγελία, Τσιχλάκης Ευάγγελος, Σαραγάς Στυλιανός, Χάλαρης Γιώργος, Φραγκούλη Αθηνά. Με πόση λύπη διαπιστώνουμε πως κάποιοι δεν είναι πια μαζί μας, ξεκινώντας με τον Θοδωρή Καββαθά, που πολύ νωρίς αποφάσισε να μας εγκαταλείψει και να πετάξει γι αλλού, και να καταλήξουμε στον τελευταίο, τον Αντρίκο μας, τον Αντρέα Καββαδία. Ενδιάμεσα έφυγαν οι Αναστάσης Ευθυμιάτος, Γιώργος Μανούσος, Νίκος Παπαϊωάννου και η Λία Τζαννάτου. Όλους, μα ΟΛΟΥΣ, τους θυμόμαστε με περίσσεια αγάπη, γιατί ήταν κι εξακολουθούν να είναι κομμάτι του καθενός και καθεμιάς μας. Τι ήταν τα νιάτα, όμως… Εντάσεις, διαφωνίες, καβγάδες -ειδικά όταν αρχίσαμε να γινόμαστε πολλοί- και μετά γέλια, αγκαλιές, άντε κι ένα χορευτικό με τραγούδι, έτσι, να πέσουν οι ρυθμοί ! Και πάλι απ’ την αρχή: «Θα κάνουμε αυτό…», «Θα κάνουμε εκείνο…», «Θα φτιάξουμε και ομάδα μπάσκετ…», «Θα φτιάξουμε και δική μας ορχήστρα…» Όνειρα, σκοποί, που κάποιοι, έστω και για λίγο, πραγματώθηκαν κι άλλοι έμειναν στα συρτάρια του μυαλού μας… Και ναι, έφτασε να κλείνει φέτος ο Σύλλογός μας τα 40 του χρόνια, με την εφημερίδα και τον ιστότοπό του, τις συναντήσεις μας, την αγάπη μας… Κι εμάς, όσοι έχουμε απομείνει, νέους και θαλερούς, γιατί, απλούστατα, έχουμε πιει νερό του Νείλου και έχουμε μεγαλώσει με παπάγιες, μάνγκο και όλα εκείνα τα φρούτα που μας εξασφαλίζουν την νεότητα της ψυχής ! Αθηνά Μαραβέγια
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 30 ΧΡΟΝΙΑ.....ΖΩΗΣ Πέρασαν, 30
χρόνια από τότε, που μερικά αγόρια και κορίτσια γύρω στα 25 μας χρόνια
μαζευτήκαμε και δώσαμε την ιδέα να ιδρύσουμε τον Σύλλογο μας, την στέγη που θα
μας έφερνε κοντά, όπως ήμασταν στην λέσχη της πόλης που μεγαλώσαμε, στην Αντίς
Αμπέμπα, στην Ντίρε Ντάουα, στην Ασμάρα και στο Τζιμπουτί. Βλέποντας το
καταστατικό του Συλλόγου μας, στην τελευταία σελίδα, που είναι ο κατάλογος των
ιδρυτικών μελών, λείπουν από κοντά μας, άτομα που είχαν λάβει μέρος στις
συνεδριάσεις μας, όπως είναι ο Γεώργιος Βελισσαρίου, ο Θεόδωρος Καββαθάς και ο
Γιώργος Ι. Μανούσος. Θέλω να τους αναφέρω τα πιο σπουδαία γεγονότα που έζησε ο
Σύλλογος μας στα 30 χρόνια ζωής του, που δεν πρόλαβαν να τα ζήσουν μαζί μας… Στις συνεδριάσεις, όλοι είχαμε μια επαναστατική
διάθεση, ήταν μοναδική η προσπάθεια που κατέβαλλε ο Σταύρος Πλακιώτης να
επιβάλει την τάξη, για μια στιγμή επικρατούσε ηρεμία, μέχρι να σηκωθεί ο Τάκης
Μίχος και να τα ανατρέψει όλα, προτείνοντας μας τις μεγάλες του ιδέες. · Η πρώτη απόφαση , ήταν να αποκτήσουμε στέγη στην
Καλλιθέα, αλλά δεν πηγαίναμε καθόλου εκεί, παρά μόνο όταν τραγουδούσε το
συγκρότημα μας, οι BLYE NILES. · Δεν ξεχνάμε το άθλημά μας, το Μπάσκετ, παίξαμε
και στο τοπικό πρωτάθλημα, κάναμε και νίκες αλλά, δυστυχώς, δεν είχαμε
συνέχεια. · Μετά την αλλαγή του καθεστώτος στην Αιθιοπία,
μπήκαν νέοι στόχοι, όπως το ασφαλιστικό και οι αποζημιώσεις, μέχρι και εδώ τα
καταφέραμε, με βασικό συντελεστή τον Νικόλα Γεωργακά και με τον νόμο Βερυβάκη
λύθηκε το ασφαλιστικό μας πρόβλημα. · Ο μεγάλος μας καημός, η απόκτηση της στέγης μας,
έγινε πραγματικότητα: σε κάθε εκδήλωση, τα μέλη μας, έδιναν την οικονομική τους
ενίσχυση, αλλά τα χρήματα ήταν πάντα λίγα, μέχρι που ο Παναγιώτης Στεφανίδης
και ο Πέτρος Βινιεράτος, έβαλαν το χέρι στη τσέπη τους και δάνεισαν στον
Σύλλογο μερικά εκατομμύρια δραχμές και το ακίνητο αγοράσθηκε και ο χώρος
διαμορφώθηκε από την Μυρτώ Μυριαλλή. · Το δικό μας παιδί στη Βουλή των Ελλήνων, ο
Ανδρέας Λεντάκης, που το ίδρυμα που φέρει το όνομά του, πέτυχε τη μεγαλύτερη
προβολή της Ελληνικής Κοινότητας της Αιθιοπίας, με την έκθεση φωτογραφικού
υλικού που έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Αθήνας. · Δεν τα κάναμε βέβαια όλα ωραία, πικράναμε μέλη
μας, άτομα που δεν αισθανόντουσαν άνετα μαζί μας, ίδρυσαν δικό τους Σύλλογο,
είναι όμως δικά μας παιδιά και τα περιμένουμε να γυρίσουν κοντά μας. · Όσο και να φαίνεται περίεργο, μπορούμε να
επικοινωνούμε με τα μέλη μας σε όλον τον Κόσμο, με την εφημερίδα μας, ''Κοντά σας''. Από τις στήλες της προβάλαμε τα μέλη μας, που έχουν διακριθεί στην Ελληνική Κοινωνία κι όσα διέπρεψαν στο εξωτερικό,
μάθαμε τις σχέσεις που είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες με την Αιθιοπία, από το βιβλίο
του Χρήστου Γιαννούλα και όλα αυτά, χάρη στο ενδιαφέρον της Καίτης Αντζουλάτου. · Τέλος, θέλω να σας πληροφορήσω ότι κλείνοντας τα
30 χρόνια ζωής, ο σύλλογος έχει άλλο όνομα από αυτό που ξέρετε και το
σημαντικότερο: έχει πιστά μα πολύ πιστά μέλη. Σταύρος Ε. Βινιεράτος |
|
|