ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

                                                                                                                                        ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ

Συμπληρωθήκαν φέτος, 60 χρόνια από τη λειτουργία του Σχολικού Συγκροτήματος της Αντίς Αμπέμπας, λειτούργησε τη σχολική χρονιά 1960-1961, επί Προεδρίας της Ελληνικής Κοινότητας του Αθανάσιου Μίχου.

Ήταν η μεγάλη χρονιά του Ελληνικού Σχολείου της Αντίς Αμπέμπας. Από τον Οκτώβριο 1960, λειτούργησαν πλέον σε ενιαίο χώρο όλα τα ιδρύματα: το Διαμάντειο Νηπιαγωγείο, η Ζέκειος Δημοτική Σχολή, το Μίχειο Γυμνάσιο και το Οικοτροφείο Σχολών (1961).

Το επίπεδο των σπουδών του Ελληνικού Σχολείου, ήταν αρκετά υψηλό, εάν λάβουμε υπόψη μας την επαγγελματική πορεία που είχαν οι μαθητές του. Μεταξύ αυτών, υπάρχουν: Καθηγητές Πανεπιστημίου, Διευθυντές Κλινικών Νοσοκομείων, Στελέχη Μεγάλων Επιχειρήσεων και Οργανισμών και πληθώρα 'Ελεύθερων Επαγγελματιών.

Το μεγάλο πρόβλημα που απασχολούσε τους Έλληνες, που ζούσαν στην Περιφέρεια, ήταν η εκπαίδευση των παιδιών τους. Όσοι είχαν την οικονομική δυνατότητα, έστελναν τα παιδιά τους στο πλησιέστερο Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο, οπως ήταν της Ασμάρας, του Ντέμπι Ντόλο και της Ντίρε Ντάουας. Μετά την αποφοίτηση τους από τα παραπάνω Σχολεία, μερικοί μαθητές συνέχισαν τις σπουδές τους σε Αγγλόφωνα, Γαλλόφωνα και Ιταλόφωνα Γυμνάσια. Οι περισσότερες οικογένειες ήθελαν τα παιδιά τους να αποκτήσουν την Ελληνική παιδεία και τα έστελναν όπου υπήρχαν Ελληνικά σχολεία με Οικοτροφεία, όπως ήταν το Ελληνικό σχολείο του Χαρτούμ, στο Σουδάν και το Ελληνικό Γυμνάσιο της Μανσούρας, στην Αίγυπτο.

Όλα άλλαξαν με τη λειτουργία του Οικοτροφείου Σχολών, όπως είναι η επίσημη ονομασία του. Τα περισσότερα παιδιά μετά την αποφοίτηση τους, από τα Ελληνικά Δημοτικά Σχολεία της πόλης, οπου διέμεναν, συνέχισαν τις σπουδές τους στο Ελληνικό Γυμνάσιο της Αντίς Αμπέμπας. Οι προσπάθειες του Αθανασίου Μίχου, να πείσει το Ελληνικό Κράτος, να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του Οικοτροφείου, είχαν αποτέλεσμα.

Στο Σχολικό Συγκρότημα φοίτησαν μαθητές, που ήρθαν από τις Ελληνικές παροικίες τής Αιθιοπίας, την Τανζανία, την Ερυθραία, το Τζιμπουτί και το Σουδάν. Το κίνητρο που τους έφερε εκεί, ήταν το Οικοτροφείο. Η Ελληνική Κοινότητα της Αντίς Αμπέμπας, στην προσπάθειά της να έρθουν όσοι περισσότεροι μαθητές, για να μάθουν την Ελληνική γλώσσα, εφήρμοσε ξεχωριστή οικονομική πολιτική. Οι οικογένειες πλήρωναν ανάλογα με την οικονομική δυνατότητά τους. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί οικονομικό έλλειμμα, το οποίο κάλυπτε η Κοινότητα, από την επιδότηση που έπαιρνε από το Ελληνικό Κράτος.

Το Σχολικό Συγκρότημα της Αντίς Αμπέμπας παραδόθηκε σε λειτουργία την Κυριακή 2 Οκτωβρίου 1960. Κατασκευάσθηκε σε οικόπεδο 33 στρεμ., που αγόρασε η Κοινότητα το 1958. Για την κατασκευή τού συγκροτήματος αξίζει να αναφερθεί η προσφορά τού Αλέξανδρου Γανωτάκη. Μέσω των διασυνδέσεων που είχε με το παλάτι, προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες. Το 1963 η Γενική Συνέλευση της Κοινότητας τον τίμησε με τον τίτλο τού Μεγάλου Ευεργέτη. Γεννήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα και διατέλεσε επί σειρά ετών ταμίας της Κοινότητας.

Τη γενική επίβλεψη του έργου είχε ο Πολιτικός Μηχανικός Ντίνος Παπασπηλιόπουλος, ο οποίος έκανε και τη χωροταξική μελέτη και καθόρισε τη θέση τού κάθε κτηρίου. Οι Μεγάλοι Ευεργέτες μας κατασκεύασαν στις θέσεις αυτές τα κτήρια που προσέφεραν. O κάθε Ευεργέτης είχε την υποχρέωση να κατασκευάσει το κτήριο με δικά του έξοδα και να χρησιμοποιήσει εργολάβους της δίκης του επιλογής.

Το 1975, το καθεστώς του Ντέργκ προχώρησε στη δέσμευση περιουσιών και μεταξύ των άλλων δέσμευσε και δυο μεγάλα ακίνητα της Ελληνικής Κοινότητας της Αντίς Αμπέμπας, το κτήριο του Παλιού Σχολείου και το κτήριο της Mosvold.

Η Ελληνική Κοινότητα επί Προεδρίας του Νικολάου Γεωργακά, φοβούμενη μη συμβεί το ίδιο και στο Σχολικό Συγκρότημα, ''παρέδωσε τα κλειδιά'' στην Ελληνική Πρεσβεία. Μάλιστα η Πρεσβεία μεταφέρθηκε στο Σχολικό Συγκρότημα και εγκαταστάθηκε στο χώρο του Νηπιαγωγείου. Τότε ο εκάστοτε Πρέσβης διόριζε τον Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ της Ελληνικής Κοινότητας. Η κανονικότητα επανήλθε μετά την πτώση του Ντεργκ και κατά τη διάρκεια της θητείας του Πρέσβη Βασιλείου Βασσάλου (1992-97). Από τότε ξανάρχισε να εκλέγεται το Δ.Σ της Κοινότητας, από την Γενική Συνέλευση των Μελών της.

Κατά τη διάρκεια της Σχολικής Περιόδου 1975-77, οι μαθητές του Ελληνικού Σχολείου, ήταν προβληματισμένοι: οι γονείς τους είχαν μείνει χωρίς εργασία ή αναγκάστηκαν να κλείσουν τα καταστήματα τους. Και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπιζαν, ήταν ότι δεν μπορούσαν να αναχωρήσουν από την χώρα, γιατί χρωστούσαν φόρους στο Αιθιοπικό Κράτος.

Στο Μιχείο Γυμνασίο παρακολούθησαν τα μαθήματα 140 μαθητές, ενώ η Ζέκειος Δημοτική Σχολή είχε 176 μαθητές. Στο Νηπιαγωγείο υπήρχαν 40 παιδιά και στο Οικοτροφείου έμειναν 105 μαθητές. Οι περισσότεροι μαθητές του Σχολείου, ήταν από μικτούς γάμους. Υπήρχαν και μερικοί μαθητές, Αιθιόπων ευγενών, οι οποίοι ήθελαν τα παιδιά τους να αποκτήσουν την Ελληνική παιδεία. Σύμφωνα με τον καθηγητή Γιώργο Μυλωνά, οποίος δίδαξε στο Ελληνικό Σχολείο, τα παιδιά του Σχολείου ήταν καλά και μελετηρά. Ήταν συμμαζεμένα και φρόνιμα. Δεν αυθαδίαζαν και δεν είχαν προβλήματα μεταξύ τους. Είχαν όμως την ατυχία να ζήσουν μαζί με τους καθηγητές τις παρακάτω τραγικές στιγμές:

-Κατά τη διάρκεια της νύχτας και πριν ξημερώσει η 16η Μαρτίου του 1977, οι καθηγητές και οι μαθητές του Οικοτροφείου άκουγαν πυκνούς πυροβολισμούς στη γειτονιά του Σχολικού Συγκροτήματος. Το πρωί μόλις κατέβηκαν να πάρουν το πρωινό τους, στο εστιατόριο, αντίκρισαν αξιωματικούς και στρατιώτες, οι οποίοι είχαν καταλάβει το χώρο της Συγκροτήματος και με τα όπλα στα χέρια, ήταν έτοιμοι να πυροβολήσουν, όποιον έφερνε την παραμικρή αντίσταση. Οι στρατιώτες είχαν πλήρη εξοπλισμό, ενώ οι αξιωματικοί, ήταν μετά περίστροφα στα χέρια.

Τι είχε συμβεί: οι στρατιωτικοί πίστευαν ότι οι νυκτερινοί πυροβολισμοί προέρχονταν, από το Συγκρότημα και μάλιστα από τον τελευταίο όροφο του Οικοτροφείου. Τότε, οι Διευθυντές του Γυμνάσιου Γιώργος Βενιζέλος και του Δημοτικού Σχολείου Δημήτρης Συκάς, τους οδήγησαν στους ορόφους του Οικοτροφείου. Εκεί, έλεγξαν στις ντουλάπες, τα κρεβάτια, τις τουαλέτες και τις βαλίτσες των παιδιών. Μετά κατέβηκαν στην αίθουσα τελετών και στα διαμερίσματα των καθηγητών. Οι στρατιώτες με τα όπλα στα χέρια και με το δάκτυλο στη σκανδάλη, βγήκαν έξω από το Οικοτροφείο και συνέχισαν τον έλεγχο στο Νηπιαγωγείο, στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και τους υπολοίπους χώρους του Συγκροτήματος. Το αποτέλεσμα ήταν, να μην βρουν κανένα ενοποιητικό στοιχείο. Μέτα από δυο ώρες αποχώρησαν άπρακτοι. Οι μικροί μαθητές και ιδιαίτερα οι μαθήτριες όλων των ηλικιών, τρομοκρατήθηκαν και έκλαιγαν απαρηγόρητα.

-Το πρωί της Δευτέρας 2 Μαΐου 1977, οι καθηγητές των Αιθιοπικών Τατσιμπέλι και των Αγγλικών Μοφόκα, έφεραν στους καθηγητές του σχολείου μια φοβερή είδηση: ''Την Παγκόσμια Ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς, επέλεξε το καθεστώς του Ντεργκ, να συλλάβει και να εκτελέσει 3 χιλιάδες (3.000) φοιτητές και μαζί τους, πολλούς αντιφρονούντες. Η εκτέλεση έγινε κατά την διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Οι στρατιωτικοί συνέλαβαν φοιτητές και αντιφρονούντες, από όλα τα σημεία της Αντίς Αμπέμπας και τους οδήγησαν έξω από την πόλη, όπου και τους εκτέλεσαν''.

Το καθεστώτος είχε δείξει πλέον το προσώπου του. Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, μερικοί καθηγητές επέστρεψαν στην Ελλάδα και πολλοί μαθητές έφυγαν, ακολουθώντας τους γονείς τους, οι οποίοι εγκατέλειπαν τη χώρα με κάθε τρόπο. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το Ελληνικό Σχολείο της Αντίς Αμπέμπας, είχε άρχίσει να συρρικνώνεται.

Οι Έλληνες της Αιθιοπίας άρχιζαν να φεύγουν, οι μαθητές να μειώνονται, να μην υπάρχουν συνδρομές και δωρεές, με αποτέλεσμα τα έσοδα της Κοινότητας να μην αρκούν για να συντηρήσουν το Σχολικό Συγκρότημα. Τη δύσκολη αυτή εποχή την Προεδρία της Ελληνικής Κοινότητας της Αντίς Αμπέμπα ανέλαβε ο Θεόδωρος Ασημακόπουλος, ο οποίος, σε όλη τη διάρκεια της θητείας του (1978-1994), χρηματοδότησε τη λειτουργία του Σχολικού Συγκροτήματος της Κοινότητας. Το Δ.Σ. της Κοινότητας, επί Προεδρίας του Αθανάσιου Ρούσσου, ανεγνώρισε την προσφορά του και μετά το θάνατό του τού απένειμε τον τίτλο του Μεγάλου Ευεργέτη (2015). Γεννήθηκε στο Ροντάκι της Κυπαρισσίας, ήρθε στην Αιθιοπία το 1956 και ασχολήθηκε με τη βιομηχανική παράγωγη βαμβακιού και την κλωστοϋφαντουργία.

Πηγή του παραπάνω άρθρου είναι οι πληροφορίες που μας έδωσε ο Χαράλαμπος Τσιμάς, μέλος του Δ.Σ της Ελληνικής Κοινότητας, επί Προεδρίας του Νικολάου Γεωργακά και το βιβλίο ''ΤΟ ΤΑΡΖΑΝΑΚΙ'', του καθηγητή Γιώργου Μυλωνά, οποίος διδάξε στο Ελληνικό Σχολείο της Αντίς Αμπέμπας, την περίοδο 1975-77.

                                                            GREEK COMMUNITY SCHOOL

Συμπληρώθηκαν 35 χρόνια από τη λειτουργία του Αγγλόφωνου Σχολείου (Greek Community School). Ιδρύθηκε το 1985, επί Προεδρίας της Ελληνικής Κοινότητας της Αντίς Αμπέμπας, του Θεόδωρου Ασημακόπουλου, με σκοπό να προσφέρει έσοδα στην Κοινότητα, για να μπορέσει να υποστηρίξει το έργο της. Το αποτέλεσμα, δικαίωσε τον Θεόδωρο Ασημοκόπουλο και σήμερα η Ελληνική Κοινότητα, από τα έσοδα του Αγγλόφωνου Σχολείου, συντηρεί το Σχολικό Συγκρότημα, τον Ιερό Ναό του Αγίου Φρουμεντίου, τη Μητρόπολη Αξώμης, το Ελληνικό Κοιμητήριο, υποστηρίζει τις εκδηλώσεις της Ελληνικής Πρεσβείας και τους αδύναμους συμπατριώτες μας.

Στην αρχή της λειτουργίας του το Αγγλόφωνο Σχολείο στεγάσθηκε στη Ζέκειο Δημοτική Σχολή, στο Μίχειο Γυμνάσιο και σε διάφορες αίθουσες του Σχολικού Συγκροτήματος (1985-1997). Ξεκίνησε να λειτουργεί με 60 μαθητές και σήμερα έχει πάνω από 1200 μαθητές, οι οποίοι προέρχονται από 50 διαφορετικές εθνικότητες. Εφαρμόζονται τα βρετανικά προγράμματα σπουδών του University of Cambridge, το οποίο έχει αναγνωρίσει το Greek Community School ως επίσημο εξεταστικό κέντρο για την απόκτηση των διεθνών διπλωμάτων IGCSE, A/S και A-levels. Στους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου (Elementary School), από τη Β' τάξη έως την Ε' τάξη, διδάσκεται η Ελληνική γλώσσα. Σήμερα σπουδάζουν 60 μαθητές Ελληνικής καταγωγής.

Η μεγάλη ημέρα του Αγγλόφωνου Σχολείου ήταν, όταν λειτούργησε η ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ (1997). Με την εγκατάστασή του στο νέο κτήριο, απόκτησε τη δική του στέγη και δημιούργησε τις δίκες του υποδομές. Σήμερα στεγάζονται τμήματα του Δημοτικού (Elementary School) και του Γυμνασίου (High School). Ήταν μια προσφορά τού τότε Πρόεδρου της Ελληνικής Κοινότητας της Αντίς Αμπέμπας Κωνσταντίνου Καλογερόπουλου, εις μνήμην των γονέων του. Γεννήθηκε στην Αθήνα, ήρθε στην Αιθιοπία το 1952 και ασχολήθηκε με τις γενικές ασφάλειες και το εμπόριο.

Σήμερα το Αγγλόφωνο Νηπιαγωγείο στεγάζεται στο ΔΙΑΜΑΝΤΕΙΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ. Ηταν προσφορά τού Νικολάου Διαμάντα από το Καστελόριζο, εις μνήμην του πατέρα του Σταύρου (1960). Ήρθε στην Αιθιοπία το 1936 και ασχολήθηκε με το γενικό εμπόριο.

Στη ΖΕΚΕΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ στεγάζεται το Αγγλόφωνο Δημοτικό (Elementary School). Ηταν προσφορά του Μιχαήλ Ζέκου υπέρ των Ελληνοπαίδων της Αιθιοπίας (1960). Γεννήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα και ασχολήθηκε με τη βιομηχανική παραγωγή σπορέλαιου και με τη σαπωνοποιία.

Το Αγγλόφωνο Γυμνάσιο (High School), στεγάζεται στο ΜΙΧΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ. Ηταν μια προσφορά του Αθανασίου Μίχου από την Τιθορέα, εις μνήμην των γονέων του (1960). Ήρθε στην Αιθιοπία το 1929 και ασχολήθηκε με τη βιομηχανική παραγωγή αλεύρων και τροφίμων.

Στο ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΣΧΟΛΩΝ, φιλοξενούνται οι μαθητές του Αγγλόφωνου Σχολείου. Χρηματοδοτήθηκε από το Ελληνικό Κράτος και την Ελληνική Παροικία της Αντίς Αμπέμπας το 1961. Στο κτήριο στεγάζονται: Οι θάλαμοι των μαθητών και μαθητριών, η αίθουσα τελετών «Νικόλαος Δράκος», το εστιατόριο και οι τρεις κατοικίες των καθηγητών.

Η Διοίκηση του Αγγλόφωνου Σχολείου, η βιβλιοθήκη, η αίθουσα των υπολογιστών και αίθουσες διδασκαλίας στεγάζονται στο ΚΤΗΡΙΟ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. Κατασκευάσθηκε το 2002, επί Προεδρίας της Ελληνικής Κοινότητας της Αντίς Αμπέμπας του Γεωργίου Σταύρου και χρηματοδοτήθηκε από την Ελληνική Κοινότητα.

Σήμερα, το Greek Community School έχει εκσυγχρονιστεί. Κατασκευάσθηκαν νέες αίθουσες διδασκαλίας και αθλητικές εγκαταστάσεις, τοποθετήθηκαν πληροφοριακά συστήματα ασφάλειας και εφεδρικό σύστημα ηλεκτροδότησης.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Η Καλογεροπούλειος Σχολή, μια φωτογραφία του Φώτη Πάλλη.

                                                                                                                                                ΤΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ 

…Το κοινοτικό Οικοτροφείο της Αντίς Αμπέμπας λειτούργησε το 1957. Αρχικά σε ενοικιαζόμενες κατοικίες και μετά στο παλαιό σχολείο. Οι χώροι του σχολείου διαμορφώθηκαν ώστε, να μπορούν να φιλοξενήσουν τους μαθητές.

…Η Ελληνική Κοινότητα της Αντίς Αμπέμπας είχε αγοράσει ένα μεγάλο οικόπεδο, 33 στρεμμάτων. Το 1959 κατασκευάστηκαν εκεί τα νέα εκπαιδευτήρια (Γυμνάσιο, Δημοτικό και το Νηπιαγωγείο). Στο παραπάνω οικόπεδο κατασκευάστηκε και το νέο οικοτροφείο (1960).

…Το Οικοτροφείο έγινε με πρωτοβουλία του Πρόεδρου της Κοινότητας, Αθανασίου Μίχου. Η Ελληνική Κυβέρνηση είχε προγραμματίσει να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του κτιρίου της Ελληνικής Πρεσβείας. Το επιχείρημα όμως του Πρόεδρου, ότι πρέπει να δοθεί η ευκαιρία να αποκτήσουν την Ελληνική Παιδεία όλα τα παιδιά των Ελλήνων της Αιθιοπίας και των όμορων κρατών, έπεισε. Τελικά, το Ελληνικό Κράτος προτίμησε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του Οικοτροφείου.

…Το αποτέλεσμα δικαίωσε τον Α.Μίχο. Με την λειτουργία του οικοτροφείου (1960-1961) οι μαθητές των εκπαιδεύτηριων, διπλασιάστηκαν. Ήρθαν μαθητές από όλες τις Ελληνικές Παροικίες της Αιθιοπίας και από τα όμορα προς αυτήν κράτη (Ερυθραία,Τανζανία και Τζιμπουτί).  

…Το κτήριο έχει δυο ισόγεια επίπεδα. Στο πρώτο ισόγειο επίπεδο, είναι το εστιατόριο. Επικεφαλής, ήταν μια γλυκύτατη γυναίκα, η Καλλιόπη Μπρόφα. Πάντα μας υποδεχόταν με καλοσύνη και εμείς την στενοχωρούσαμε, συγκρίνοντας το φαγητό που μας προσέφερε με αυτό της μητέρας μας.

 …Στο δεύτερο επίπεδο του Ισογείου, είναι ο χώρος μελέτης και εκδηλώσεων. Η Ελληνική Κοινότητα της Αντίς Αμπέμπας την ονόμασε αίθουσα Νικολάου Δράκου, τιμώντας τον γυμνασιάρχη για τις υπηρεσίες που προσέφερε (1970).

 …Ο πρώτος όροφος, ήταν ο θάλαμος που έμεναν τα κορίτσια. Υπεύθυνη του ορόφου ήταν η Βέρα Βαγγελάτου. Ενώ ο δεύτερος όροφος, ήταν ο θάλαμος των αγοριών. Την τάξη στον όροφο την επέβαλλε ο θαλαμάρχης. Ο Γυμνασιάρχης  επέλεγε τον μαθητή για τη θέση αυτή.

 …Χαρακτηριστικό του κτηρίου ήταν ότι, ενώ είχε μπαλκόνια, αυτά δεν είχαν κάγκελα, με αποτέλεσμα να μην είναι επισκέψιμα. Είχε σχεδιαστεί με αυτόν τον τρόπο, ώστε να μην έρχονται σε επαφή  τα αγόρια του πάνω ορόφου με τα κορίτσια του κάτω ορόφου.Σήμερα ο χώρος είναι πλέον επισκέψιμος, μετά από πολλά χρόνια τοποθετήθηκαν κάγκελα.

 ...Η ζωή στο Οικοτροφείο είχε τους δικούς της κανονισμούς, όποιος τους παραβίαζε,η ποινή ήταν δεδομένη. Ήταν χαρακτήριστη η εντολή «Μέντα βίτσες» του γυμνασιάρχη προς τον Αιθίοπα επιστάτη. Και εμείς παρακαλούσαμε τον Μέντα να κόψει μαλακές βέργες από τους ευκαλύπτους, ώστε ο πόνος που θα νιώθαμε, να ήταν υποφερτός.

 …Η πιο ευχάριστη στιγμή στο οικοτροφείο  ήταν το διάλειμμα που κάναμε κατά την διάρκεια της απογευματινής μελέτης. Οι αγώνες ποδοσφαίρου που έγιναν ήταν μοναδικοί. Μια φορά την εβδομάδα πηγαίναμε και βλέπαμε Ελληνικές ταινίες στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Εκεί μας περίμενε πολλές φορές ο Πρόεδρος του συλλόγου, Γιάννης Βελισσαρίου, οποίος, εκτός από το χαμόγελο του, μας πρόσφερε και το εισιτήριο της εκδήλωσης.

 …Η Μεγάλη νύχτα στο οικοτροφείο ήταν, όταν την επομένη θα επιστρέφαμε στα σπίτια μας. Όλη τη νύχτα δεν κοιμόμασταν, από τη χαρά μας.Το πρωί ο γυμνασιάρχης μας πήγαινε στο αεροδρόμιο. Εκεί μας έδειχνε την ευαίσθητη πλευρά του χαρακτήρα του. Μας αποχαιρετούσε με ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο.  

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Το Οικοτροφείο Σχολών