ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ

Του Σταύρου Ε. Βινιεράτου

                                                         ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΝΤΑΚΗΣ

Το 1997, έφυγε από κοντά μας, ο Ανδρέας Λεντάκης. Ήταν ένα από τα πιο αξιόλογα ''τέκνα'' του Ελληνισμού της Αιθιοπίας. Τον εκπροσώπησε, με τον καλύτερο τρόπο, ως μέλος της ελληνικής κοινωνίας και ως μέλος της Βουλής των Ελλήνων.

Γεννήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα (1935), οι γονείς του ήταν ο Βασίλης Λεντάκης και η Ευαγγελία Νουάρου, από την Κάρπαθο. Σε ηλικία μόλις τριών χρονών, χάνει την μητέρα του και σε ηλικία ενεά ετών, τον πάτερα του. Τότε, την επιμέλεια του, ανέλαβε η αδελφή της μητέρας του, Ευδοκία και ο σύζυγος της Ανδρέας Κουσουμπέσης, οι οποίοι δεν είχαν παιδιά.

Στο βιβλίο του ΤΟΤΕΝΙΣΜΟΣ, γράφει στον πρόλογο: Στη θεία μου Ευδοκία Κουσουμπέση που μ' αγάπησε πιο πολύ κι από μάνα και μου 'λεγε ''στα παιδικά μου χρόνια το τραγούδι του Ερωτόκριτου με δάκρυα στα μάτια''.

Ήταν μαθητής του Ελληνικού Σχολείου της Αντίς Αμπέμπας. Αποφοίτησε ως αριστούχος και κέρδισε την υποτροφία της Ελληνικής Κοινότητας(1953). Μέτα την αποφοίτηση του ήρθε στην Ελλάδα και γράφηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εντάχθηκε στο φοιτητικό κίνημα και στην αριστερά, με αποτελσεσμα να χάσει την υποτροφία, που του είχε παραχωρηθεί.

Λόγω της εμπλοκής του στους δημοκρατικούς αγώνες της εποχής, το Ελληνικό Κράτος του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια, για 19 συναπτά έτη (1959-1978). Ήταν βασικός συντελεστής των αγώνων του φοιτητικού κινήματος: Για το 15% στην παιδεία και του 114. 

Κατά την δικτατορία (1967-1974), για ένα χρονικό διάστημα ήταν συγκρατούμενος, στο κτίριο της ασφάλειας, επί της οδού Μπουμπουλίνας, με τον Μίκη Θεοδωράκη. Για τα βασανιστήρια που υπέστη εκεί, ο μουσικοσυνθέτης εμπνεύστηκε «Τα τραγούδια του Ανδρέα».

Με την μεταπολίτευση ασχολήθηκε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εκεί του δόθηκε η ευκαιρία να κάνει πράξη τις ιδιες του και το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό. Μεταξύ άλλων, δημιούργησε τα ΚΑΠΗ (Κέντρο Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων) που σήμερα λειτουργούν σε όλους τους Δήμους της χώρας και το Ελεύθερο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, που ήταν ο προπομπός του Ανοικτού Πανεπιστημίου, που λειτουργεί σήμερα στην Πάτρα. Οι κάτοικοι του Δήμου Υμηττού, για το σπουδαίο έργο που τους προσέφερε, τον εξέλεξαν, για τρεις συνεχείς θητείες Δήμαρχο (1978-1988). 

Διετέλεσε μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου για 7 χρόνια (1989-1996). Το 1993 ''αιφνιδίασε τους πάντες'', όταν παραιτήθηκε, από πρόεδρος της Ε.Δ.Α και από βουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς. Στις εκλογές, που έγιναν την ίδια χρονιά, εκλέχθηκε ξανά βουλευτής, με το κόμμα της ΠολΙτικής Άνοιξης, που βρισκόταν σε διαφορετικό ιδεολογικό χώρο.

Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία. Με την ιδιότητα αυτή, κατά την διάρκεια της εκτόπισής του στην Άνδρο και τη Μήλο, μελέτησε την ιστορία των νησιών και έγραψε βιβλία, με αποτέλεσμα να προωθήσει σημαντικά την ιστοριογραφία της Μήλου. Ήταν βαθύς γνώστης της αρχαιοελληνικής και λατινικής Γραμματείας. Έχει συγγράψει πάνω από 30 βιβλία: Λογοτεχνικά (ποίηση), ιστορικά, αρχαιολογικά, πολιτικά, κοινωνικό-ανθρωπολογικά. Μιλούσε έξι γλώσσες, εκτός της ελληνικής, την αγγλική, γαλλική, ισπανική, ιταλική και αιθιοπική γλώσσα.

Η Ελληνική Πολιτεία δεν τον ξέχασε. Πρόσφατα, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία κυκλοφόρησαν γραμματόσημο με την εικόνα του, η Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση προχώρησε στην δημιουργία ντοκιμαντέρ με θέμα την ζωή του και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκοπής Παυλόπουλος, εγκαινίασε το φωτογραφικό και εικαστικό αφιέρωμα του Δήμου Δάφνης-Υμηττού, στους δημάρχους, Χρήστο Μιχαλόπουλο και Ανδρέα Λεντάκη.

Σήμερα, το Ίδρυμα Πολιτισμού "Ανδρέας Λεντάκης", προβάλλει με επιτυχία το έργο του. Δραστηριοποιείται στο χώρο του πολιτισμού και της εκπαίδευσης, κάθε χρόνο διοργανώνει μια σειρά σπουδαίων εκδηλώσεων. Το 2001, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ελλήνων Αιθιοπίας, οργάνωσε, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, φωτογραφική και λαογραφική έκθεση, με θέμα ''Η Ελληνική Κοινότητα της Αιθιοπίας, 1930-1960''. 

Πηγή του παραπάνω άρθρου, είναι η ιστοσελίδα του ιδρύματος (http://www.ledakis.gr/).

                                                                                                ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΑΤΟΣ

Τα «Κεμπελέ»  δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του Ντέργκ. Επικεφαλής του προγράμματος, στον τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού της Χώρας, ήταν ένας  Έλληνας αρχιτέκτονας  μηχανικός, ο  Απόστολος Πετράτος,  από την Αντίς Αμπέμπα (1975).

Ο Απόστολος Πετράτος είναι ένας ιδεολόγος, που  προσπάθησε να βοηθήσει την χώρα, στην οποία γεννήθηκε. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε και σήμερα ένα κράτος λειτουργεί και αναπτύσσεται μέσω του έργου του.

Το Κεμπελέ είναι μία διοικητική μονάδα, στην οποία υπάγονται  500 οικογένειες, που ισοδυναμούν με 4.000 άτομα. Υπάρχει ένα Κεμπελέ σε κάθε πόλη με πληθυσμό πάνω από 2.000 άτομα. Η Αντίς Αμπέμπα χωρίζεται σε 330, ενώ σε όλη την Αιθιοπία υπάρχουν 30.000 Κεμπελέ.

Σήμερα λειτουργούν  ως κέντρα  εξυπηρέτησης του πολίτη. Εκδίδουν πιστοποιητικά, ταυτότητες κλπ., ενώ έχουν και την ευθύνη των σχολείων, των κέντρων υγείας και της ασφάλειας  της  περιοχής. Όλες οι τοπικές και βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Αιθιοπία, οργανώθηκαν από τα Κεμπελέ .

Η σημερινή κυβέρνηση της Αιθιοπίας διατήρησε τα Κεμπελέ και στηρίχτηκε πάνω σε αυτά  για τη δημιουργία των  9 νέων διοικητικών  περιοχών της  χώρας, που προβλέπονται  από το Σύνταγμα του 1995.

Ο Απόστολος Πετράτος, εκτός των άλλων,  εμπνεύστηκε  και  υλοποίησε το πρόγραμμα κατασκευής κατοικιών  χαμηλού κόστους και το σχέδιο αναδιάρθρωσης  των  φτωχογειτονιών της  Αντίς Αμπέμπας (σχέδιο που χρηματοδοτήθηκε  από την Παγκόσμια Τράπεζα) . Τέλος, ήταν υπεύθυνος για την αποκατάσταση  των μνημείων της Αξούμ, του Μπαχρ Ντάρ και του Γκόνταρ (1974-1977).

Τελείωσε, αριστούχος, το Ελληνικό Γυμνάσιο της  Αντίς Αμπέμπας (1956). Αποφοίτησε με άριστα από το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, όπου δίδαξε για πολλά χρόνια (σπούδασε με  υποτροφία του Ιταλικού κράτους). Είναι πολύγλωσσος και χειρίζεται άνετα έξη γλώσσες.

Στην  Ελλάδα εργάσθηκε ως ειδικός σύμβουλος του Αντώνη Τρίτση, στο ΥΠΕΧΩΔΕ (1982-1983). Ενώ ήταν σύμβουλος, για την εκπόνηση μελετών για την ένταξη στα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, των Νομαρχιών  Κρήτης,  Κεφαλονιάς και Ιθάκης (1984-1985).

                                                                ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ

…To 2015Σ έφυγε από κοντά μας, ο Θεόφιλος Χατζηπαύλου. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας και κατά διάρκεια της παρουσία του στο Ανώτατο Δικαστήριο, τίμησε με τον καλύτερο τρόπο τον ελληνισμό της Αιθιοπίας. Άτομο σεμνό, γνώστης του αντικείμενου, το οποίο αποτέλεσε πρότυπο για τους νέους δικαστικούς λειτουργούς. Είναι χαρακτηριστική, η δήλωση ενός δικαστικού του Συμβουλίου Επικρατείας: Όλοι θέλαμε να του μοιάσουμε.

…Γεννήθηκε στην Ντίρε Ντάουα το 1942, οι γονείς του ήταν ο Γεώργιος Χατζηπαύλου (Αλεξάνδρου) και η Σεβαστή Φοινικώτη. Ηταν μαθητής της Μπολλολάκειου Δημοτικής Σχολής της Ντίρε Ντάουας και του Αβερώφειου Γυμνάσιου της Αλεξάνδρειας. Ερχόμενος στην Ελλάδα το 1959, φοίτησε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο κοινοτικό δίκαιο (ευρωπαϊκό), στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης και στο Pantheon Assas, το γνωστό ως Paris II.

...Στο δικαστικό κλάδο εισήλθε ως Εισηγητής στο Συμβούλιο της Επικράτειας το 1970, προήχθη στον βαθμό του Πάρεδρου το 1977 και στο βαθμό του Συμβούλου της Επικράτειας το 1988. Τοποθετήθηκε Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας και Πρόεδρος του Στ' Τμήματος το 2001 και στις θέσεις αυτές, παρέμεινε για οκτώ χρόνια (2001-2009).

...Κατά τη διάρκεια της θητεία του παρέμενε πιστός στις αρχές του, οι οποίες ήταν: η προστασία της αξίας του ανθρώπου, το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία, στην θρησκευτική ελευθερία, στην προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας και στην ισονομία των γυναικών.

...Συμμετείχε στην λήψη αποφάσεων, σε δυο σπουδαίες υποθέσεις. Στην πρώτη τάχθηκε, κατά του θεσμού της προσωπικής κράτησης για χρέη προς το Δημόσιο, τόσο από ποινικής σκοπιάς, όσο και ως διοικητικό μέτρο. Ενώ στην δεύτερη, ήταν υπέρ της χορήγησης του οικογενειακού επιδόματος και στους δυο συζύγους.

...Η εισήγηση του η οποία έμεινε στην ιστορία, ήταν όταν το 2001 εισηγήθηκε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικράτειας και έγινε δεκτή: ότι δεν είναι υποχρεωτική η αναγραφή του θρησκεύματος, στις Αστυνομικές Ταυτότητες. Μέτα την παραπάνω απόφαση, αφαιρέθηκε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες, διότι θεωρήθηκε ότι είναι προσωπικό δεδομένο.

...Προκαλούν τον θαυμασμό οι πρωτοβουλίες που πήρε. Όταν καθιερώθηκε η δημοτική, ως επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους, ήταν ο πρώτος δικαστής ο οποίος ''τόλμησε'' να γράψει δικαστική απόφαση σε αυτήν. Επίσης είχε πρωτοτυπήσει, καθιερώνοντας την κλασσική μουσική στις διασκέψεις του Στ' Τμήματος, στο οποίο ήταν Πρόεδρος.

...Ήταν μέλος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, το οποίο συνεδριάζει, όταν εκδίδονται αντίθετες αποφάσεις για το ίδιο θέμα, από τα Ανώτατα Δικαστήρια: Άρειο Πάγο, Συμβούλιο Επικρατείας και Ελεγκτικό Συνέδριο. Διετέλεσε μέλος του Εκλογοδικείου, του Μισθοδικείου και επί σειρά ετών, παράλληλα με τα καθήκοντα του στο Συμβουλίου Επικρατείας, ήταν και Πρόεδρος του Δικαστηρίου των Εμπορικών και Βιομηχανικών Σημάτων.

...Έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στον δικαστικό κλάδο και γενικά στον νομικό κόσμο και ιδιαίτερα στους Πανεπιστημιακούς κύκλους. Ως δικαστής, έχει εκδώσει σημαντικές αποφάσεις και ήταν εισηγητής σε μείζονος σπουδαιότητας υποθέσεις, ώστε πολλές από τις εισηγήσεις του να δημοσιευθούν σε νομικά περιοδικά. Η θητεία του σηματοδοτήθηκε από την άρτια νομική του κατάρτιση, το ήθος, την ευγένεια, την δίκαιη κρίση και το ενδιαφέρον του πρωτίστως για τον πολίτη, γιατί ο ίδιος πάνω από όλα, ήταν ένας υπεύθυνος πολίτης.

...Έκτος από τα νομικά θέματα, ασχολήθηκε και με τον πολιτισμό. Επί σειρά ετών, ήταν άμισθο μέλος του Δ.Σ του Μουσείου Μπενάκη. Την δεκαετία του 1990, επί προεδρίας Δεληβοργιά, το Δ.Σ, εργάστηκε άοκνα, για την αναμόρφωση του μουσείου και την επέκταση του στα δυο υπέροχα κτίρια, αυτό της επί της οδού Πειραιώς και το άλλο της ισλαμικής τέχνης επί της οδού Ερμού. Σήμερα το Μουσείο Μπενάκη θεωρείται, ένα από τα καλύτερα και πιο ενδιαφέροντα Μουσεία του κόσμου.

...Μιλούσε πέντε γλώσσες, Γαλλικά, Αγγλικά, Ιταλικά, Αραβικά και Αιθιοπικά. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τελειοποίησε την Γερμανική γλώσσα και προσπάθησε να μάθει και την αποκρυπτογράφηση των σανσκριτικών !!!

...Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου Επικρατείας.

...Πηγή του παραπάνω άρθρου, είναι οι πληροφορίες που μας έδωσε η σύζυγος του, επίτιμος δικηγόρος Αθηνών, Παναγιώτα Παπαμιχαήλ. Ο Θεόφιλος Χατζηπαύλου πίστευε, ότι ένας δικαστής δεν πρέπει να προβάλλεται και απέφευγε με κάθε τρόπο την δημοσιότητα. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν στο διαδίκτυο, ελάχιστα στοιχεία για το άτομο του.