ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ
LALIBELA: Η ΓΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
Στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων ''Μελίνα'', παρουσιάσθηκε η έκθεση φωτογραφίας του Βασίλη Αρτικού, με τον τίτλο LALIBELA η γη των Αγγέλων. Πρόκειται για ασπρόμαυρες φωτογραφίες υψηλής τεχνικής, στις οποίες απεικονίζεται με ένα μοναδικό τρόπο, το δέος που καταλαμβάνει τον Αιθίοπα πιστό όταν προσεύχεται.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν Αιθίοπες πιστοί και πιστοί της Εκκλησίας της Ερυθραίας, στην Αθήνα, οι οποίοι φορώντας θρησκευτικές στολές, έψαλλαν θρησκευτικούς ύμνους συνοδεία ενός τυμπάνου. Στην ατμόσφαιρα ήταν διάχυτη η μυσταγωγία, που έκανε τον επισκέπτη να αισθανθεί, ότι ο χώρος της έκθεσης είχε μεταβληθεί σε ναό και οι φωτογραφίες σε εικόνες.
Η Lalibela, είναι μια μικρή πόλη της Αιθιοπίας, του 1.100 μ.Χ. με τους υπέροχους λαξευμένους στους βράχους ναούς. Από το 1978 είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESKO και αποτελεί σημαντικό θρησκευτικό κέντρο των Ορθοδόξων Χριστιανών της Αφρικής. Η πόλη, η οποία ονομάζεται και η «Ιερουσαλήμ της Αφρικής», διατηρεί τις παραδόσεις των πρώτων Χριστιανικών χρόνων ανέπαφες στο πέρασμα των αιώνων.
Εκεί, άνδρες και γυναίκες ντυμένοι με ολόλευκους χιτώνες ως άγγελοι κυκλοφορούν ανάμεσα και γύρω από τις λαξευμένες εκκλησίες, εκτελώντας τις λατρευτικές τους τελετές, κινούμενοι στους ρυθμούς των τυμπάνων και αλαλάζοντες εκστασιασμένοι τείνοντας τα χέρια τους προς τον ουρανό.
Ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, ιστορικός της τέχνης και καλλιτεχνικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων, στην ομιλία του, μεταξύ των άλλων ανέφερε και τα παρακάτω: <<Απλά, λιτά, με μιαν ιδιαίτερη κατάνυξη και εσωτερικότητα οι φωτογραφίες στον τρόπο που εκτυλίσσονταν στα μάτια μου μέσα στο χρόνο, μου θύμισαν ιδιαίτερα αγαπητές στιγμές στην ιστορία κυρίως του κινηματογράφου παρά της λογοτεχνίας, της ζωγραφικής, είτε της φωτογραφίας. Από το Ordet του Ντρέγιερ έως τα Κατά Ματθαίον του Παζολίνι, έβλεπα έναν αρχαίο κόσμο να ζει σήμερα μέσα στην απρόσμενα θαυμαστή τραγικότητα χαμογελαστών ανθρώπων σε ένα τοπίο μοναδικό. Μαυρόασπρες φωτογραφίες με ακραίες αντιπαραθέσεις φωτός και σκιάς έδιναν το πιο απλό θέαμα ανάμεσα στα λευκά ρούχα και τα χρώματα της πέτρας και της νύχτας>> και συνέχισε:<< Ένα σώμα σκύβει από το βάρος της ζωής ή της κούρασης χωρίς να χάσει την αρμονία του ανθρώπου που έμαθε να ζει με τους όρους της ζωής του σε αυτό τον κόσμο. Kι ο κόσμος αυτός του δίνει τη χαρά της γιορτής που αλαφραίνει το βάρος που κι αν δεν κρύβεται, όπως κι οι ρυτίδες του προσώπου και των χεριών, είναι ένα με τις συνθήκες του ήλιου και της εργασίας, της ζωής και της διάρκειάς της, της κίνησης και της στάσης. Αυτές οι φωτογραφίες σε κάνουν να καταλαβαίνεις πως προφανώς τέτοιοι άνθρωποι έχτισαν και λάξεψαν στην πέτρα αυτούς τους μοναδικούς ναούς>>.
Το κάλος του τόπου και η εκπληκτική αρχιτεκτονική των λαξευμένων εκκλησιών, σε συνδυασμό με τη δωρικότητα και την έντονη πνευματικότητα της ζωής των ανθρώπων, έμπνευσαν τον φωτογράφο Βασίλη Αρτικό. Επισκέφτηκε τη Lalibela τρεις φορές, βίωσε και γιόρτασε με τους κατοίκους της τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης. Οι φωτογραφίες της έκθεσης παρουσιάζονται σε φωτογραφικό λεύκωμα, με τον ομότιτλο της έκθεσης.
Σταύρος Ε. Βινιεράτος