Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
ΟΡΟΣΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος Ολυμπιακός Αντίς Αμπέμπας, ιδρύθηκε στις 12 Μαρτίου 1943. Μέχρι την ίδρυση του, υπήρχε Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομάδα και οι αγώνες γινόντουσαν με μεταξύ ''Ομάδων Εθνοτήτων'', όπως ήταν η Ιταλική, η ομάδα της Αρμενίας και άλλες. Με την ίδρυση του Ολυμπιακού η Ελληνική ομάδα ενσωματώθηκε στο νέο Σύλλογο. Στις 20 Απριλίου 1944, ο νέος Σύλλογος για να αντιμετώπιση το πρόβλημα επιβίωσης που είχε, εντάχθηκε στην Ελληνική Κοινότητα της Αντίς Αμπέμπας και πρόεδρος του εκλέχτηκε ο Αλέξανδρος Γανωτάκης.
Α. Καρακατσάνης, Ν. Κιπιώτης, Κ. Λύτης, Α. Μαρής, Κ. Καραγιάννης, Γ. Φόβος, Σ. Σιδερίδης, Ν. Κιούσης, Α. Μαγδαληνός, Άγνωστος, Δ. Κουτσουφλάκης
Το 1950 τα πράγματα άλλαξαν, με την εκλογή του Γιώργου Μυριαλλή ως πρόεδρου του Ολυμπιακού. Ο νέος πρόεδρος έδωσε μεγάλη ώθηση στον Αθλητικό Σύλλογο και ιδιαίτερα στο Ποδοσφαιρικό τμήμα. Η ποδοσφαιρική ομάδα συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα και το αστέρι της ήταν ο Αγγελής Καρακατσάνης, με άξιους συμπαίκτες, τους: Δαφνομήλη Κουτσουφλάκη, Θωμά Πύρσο, Νίκο Κυπιώτη, Νίκο Κιούση, Σταύρο Σιδερίδη, Κλεάνθη Καραγιάννη, Αλέκο Μαρή, Κώστα Λύτη, Γιώργο Φόβο, Αντώνη Μαγδαληνό και Vahe. Τότε, η Ελληνική ομάδα του Ολυμπιακού και η Αρμενική ομάδα της Αραράτ, για να μπορέσουν να επιβιώσουν, συγχωνεύτηκαν. Η νέα ομάδα λέγονταν ''Αραράτ-Ολυμπιακός''. Με την πάροδο του χρόνου η συνεργασία αυτή διεκόπη και αμέσως μετά το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ελληνικού Αθλητικού Συλλόγου, διαλύθηκε.
Το 1955 τα ηνία του Ολυμπιακού πήρε ο Γιάννης Βελισσαρίου, ανοίγοντας ένα λαμπρό κεφάλαιο στην ιστορία του συλλόγου. Επί προεδρίας του χτίστηκε το πανέμορφο εντευκτήριο μαζί με το γήπεδο μπάσκετ και ποδοσφαίρου. Στα τέλη του 1950 με την πρωτοβουλία παλιών παικτών, η ποδοσφαιρική ομάδα του Συλλόγου επανιδρύθηκε. Την νέα ομάδα συνέθεταν οι ποδοσφαιριστές: Μάκης Βώρος, Γιάννης Ουόρκου, Παναγιώτης Στεφανίδης, Αδάμ Σαραγάς, Μιχάλης Λεντάκης, Κλεάνθης Καραγιάννης, Σταμάτης Μάκρας, Νάκης Γαλάτης, Μιχάλης Γεωργιέφ, Ευθύμης Μαγδαληνός, Vladko Milosevic, Χρήστος Κιούσης και Θοδωρής Καλοπαναγιώτης.
Με έφορο τον Μανόλη Δριτσώνα και προπονητή τον Γιουγκοσλάβο Slako Milosevic, η ομάδα αγωνίστηκε στην Β' κατηγορία και μετά από δύο χρόνια στην Α' κατηγορία. Σε αυτό, συνέλαβε η απόκτηση παικτών της Ιταλικής ομάδας Γιουβέντους, που είχε αποχωρήσει από το πρωτάθλημα και η συμμετοχή νεαρών ταλαντούχων παικτών, από το Ελληνικό Γυμνάσιο της Αντίς Αμπέμπας, όπως ήταν: Οδυσσέας και Δημήτρης Γιαννάτος, Βαγγέλης Τσιχλάκης, Θεόδωρος Θεοδοσίου, Γιάννης Ζαφειρίου και Στρατής Γαρουφαλιάς.
Με την άνοδο στην Α' κατηγορία, η ομάδα ενισχύθηκε και με Αιθίοπες διεθνείς ποδοσφαιριστές, όπως ήταν: Italo Vassallo, Berhe, Awad, Teka. Το 1965 διεκδίκησε το πρωτάθλημα και τελικά κατέλαβε την 2η θέση. Μετά από μεγάλες εμφανίσεις και ντυμένη στα κυανόλευκα έφτασε αήττητη στον τελικό. Εκεί έχασε από την St. George με 1-0. Ή μεγάλη ομάδα του Ολυμπιακού είχε στις τάξεις της, εκτός από τους προαναφερθέντες διεθνείς παίκτες και τους Έλληνες Γιάννη Ιωάννου, Θεόδωρο Θεοδοσίου, Δημήτρη Γιαννάτο, τους Ιταλούς Amedeo, Achile k Noucho Rizza, Sholini, Tsesko, Favia, τον Γερμανό Peters, και τον Άγγλο Ian. Έφορος ήταν ο Αγγελής Καρακατσάνης και προπονητές οι Aldo Barzi, J. J Roland, André Borie.
Την επόμενη χρονιά, λόγω έντονων παρασκηνιακών πιέσεων, που είχαν πολιτική χροιά, λόγω τού γεγονότος, ότι μια ξένη ομάδα διεκδίκησε το πρωτάθλημα της χώρας, χρησιμοποιώντας μάλιστα Αιθίοπες διεθνείς παίκτες, ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος απέσυρε την ομάδα του, από το πρωτάθλημα. Έτσι κατ' αυτόν τον άδοξο τρόπο έληξε η ένδοξη και μακρά ιστορία της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού Αντίς Αμπέμπας.
Τζίμης Καλογερόπουλος
____________________________
Ο Τζίμης Καλογερόπουλος, διετέλεσε έφορος της Ποδοσφαιρικής Ομάδος του Ολυμπιακού Αντίς Αμπέμπας, την δεκαετία του 1960,
Η ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΑΝΤΙΣ ΑΜΠΕΜΠΑΣ
Όταν ήρθα στην Αιθιοπία το 1957, όλη η Ελληνική Παροικία της Αντίς Αμπέμπας μιλούσε για το καμάρι της, τον Ολυμπιακό και για τις συνεχείς νίκες του στους αγώνες μπάσκετ, που λάμβανε μέρος. Οι αγώνες γινόντουσαν στο κατάμεστο γήπεδο του ξενοδοχείου Itegue. Εκεί, ο Γιάννης Βελισσαρίου, μαζί με τον Νάσο Καλογερόπουλο, συμπαραστεκούμενοι και από άλλους φιλάθλους, έδιναν τον παλμό σε όλη την Παροικία και το γήπεδο σείονταν από τις Ελληνικές επευφημίες.
Όλα αυτά συνέβαιναν στο γήπεδο του ξενοδοχείο Itegue, μέχρι το 1960. Εκείνη τη χρονιά άρχισε η λειτουργία των εγκαταστάσεων της Ελληνικής Αθλητικής Ένωσης Ολυμπιακός. Σε ένα γήπεδο 13 στεμμάτων, κατασκευάσθηκαν, η Λέσχη και οι Αθλητικές Εγκαταστάσεις. Ήταν ένα δημιούργημα, το οποίο έγινε, εξ ολοκλήρου, από τον Πρόεδρο του Ολυμπιακού, Γιάννη Βελισσαρίου.
Η Λέσχη του Ολυμπιακού, είναι ο τόπος συγκέντρωσης του Ελληνισμού της Αντίς Αμπέμπα. Εκεί γινόντουσαν και συνεχίζονται γίνονται, μερικές από τις παρακάτω εκδηλώσεις: χοροί, δεξιώσεις, προβολές ταινιών, το παιχνίδι μπίγκο, αγώνες μπιλιάρδου και πίνγκ πόνγκ και το αθώο χαρτάκι. Εκείνο, που ξεχωρίζει, είναι το φημισμένο στην αιθιοπική πρωτεύουσα, εστιατόριο της Λέσχης.
Τις Αθλητικές Εγκαταστάσεις τις χρησιμοποιούσαν οι ομάδες του Ολυμπιακού. Οι δε ομάδες μπάσκετ και ποδοσφαίρου είχαν ενισχυθεί, με παίκτες μεγάλης άξιας. Διεκδικούσαν και κέρδιζαν τα πρωταθλήματα της χώρας. Το γήπεδο του ποδοσφαίρου δεν υπάρχει σήμερα, έχει μετατραπεί σε γήπεδα τένις.
Γιορτάζοντας τα 60 χρόνια, από τη λειτουργία των εγκαταστάσεων του Ολυμπιακού, κρίνω απαραίτητο να αναφερθώ, στα παρακάτω γεγονότα:
Στην δεκαετία του 1970, ο Ολυμπιακός σημειώσε κάμψη στον αθλητικό τομέα, ενώ η παρουσία του στη κοινωνική ζωή της Αντίς Αμπέμπας, ήταν αξιοθαύμαστη. Ολα αυτά, μέχρι τον Φεβρουάριο 1974, στην αρχή της ‘’έρπουσα επανάστασης’’, όπως ονόμασε ο ξένος τύπος το καθεστώς του Ντέργκ, το οποίο κατέληξε να εγκαθιδρύσει Κομμουνιστική Δικτατορία.
Οι εγκαταστάσεις της Ελληνικής Αθλητικής Ένωσης Ολυμπιακός, βρισκόντουσαν, σε οικόπεδο που ήταν μέρος, του οικόπεδου των 33 στρεμμάτων της Ελληνικής Κοινότητας. Το νέο καθεστώς, σεβόμενο το γεγονός ότι στο παραπάνω οικόπεδο βρισκόντουσαν και τα Γραφεία της Ελληνικής Πρεσβείας, απέφυγε να το δημεύσει και έτσι σώθηκαν και οι εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού.
Την εποχή εκείνη, οι περισσότεροι Έλληνες πάροικοι έφευγαν από την Αντίς Αμπέμπα και τα Διοικητικά Συμβούλια της Κοινότητας και του Ολυμπιακού είχαν διαλυθεί. Τότε ο Έλληνας Πρέσβης Φιλόπουλος, διόρισε νέο Δ.Σ της Κοινότητας από τους παραμένοντας Έλληνες. Ένα από τα μέλη του, έχει την ευθύνη λειτουργίας του Ολυμπιακού, η δε Πρεσβεία κατέβαλε τους μισθούς του προσωπικού και κάλυπτε τα διάφορα έξοδα.
Η δεκαετία του 1980, ήταν η χειρότερη περίοδος της ιστορίας του Ολυμπιακού. Όλα άλλαξαν με την άφιξή του Πρέσβη Νίκου Καπελάρη, ο οποίος προχώρησε στην ανασύσταση του Δ.Σ και όρισε Πρόεδρο τον Σωτήρη Ζήσο. Δυστυχώς, η υγεία του, δεν του επέτρεψε να συμπληρώσει τη θητεία του.
Τον αποβιώσαντα Πρόεδρο, αντικατέστησε ο Ευθύμιος Μαγδαληνός. Ήταν ένας από τους λίγους επιφανείς Έλληνες Παροίκους, που είχαν παραμείνει στην Αιθιοπία. Μαζί με τα άξια Μέλη του ΔΣ, ανέλαβαν, με πείσμα, την επανάκαμψη του Ολυμπιακού στην παλαιά Αίγλη του και το πέτυχαν. Σε αυτή την επιτυχή προσπάθεια, συνέβαλε και η σύζυγός του Προέδρου, Ρένα Μαγδαληνού, της οποίας, η ευπροσήγορη και η άνετη παρουσία της, στον Διεθνή Κύκλο Κυριών, του International Women’s Association, συνέβαλε στη συχνή παρουσία των μελών της, στην Λέσχη του Ολυμπιακού. Το παράδειγμα τους, ακολούθησαν μέλη του Διπλωματικού Σώματος, μέλη ξένων απόστολων και μέλη της Αιθιοπικής κοινωνίας.
Οι πρώτες ημέρες του 21ου αιώνα, βρήκαν τον Ολυμπιακό στο απόγειο της Αίγλης του. Την περίοδο εκείνη, η Ελλάδα είχε την προεδρία της Ε.Ε. και ο Έλληνας Πρέσβης, Σπύρος Αλιάγας, οργάνωνε τις συνεδριάσεις, με τους Πρέσβεις των Κρατών της Ε.Ε, στη Λέσχη του Ολυμπιακού. Εκεί οργάνωνε, όλες τις κοινωνικό–διπλωματικές εκδηλώσεις με το Διπλωματικό Σώμα και με τους επισήμους της νέας Αιθιοπικής Κυβέρνησης, του Μελές Ζεναουί, που είχε εντωμεταξύ ανατρέψει το 17ετές Κομμουνιστικό Καθεστώς.
Τον Ευθύμιο Μαγδαληνό, αντικατέστησε ο Νάσος Ρούσος, η προεδρεία του οποίου πλησιάζει την 20ετία. Το γεγονός αυτό από μόνο του, μαρτυρεί την άξια του ιδίου και των Μελών του ΔΣ. Οι οποίοι είναι άξιοι συγχαρητηρίων.
Ολοκληρώνοντας, ελπίζω και εύχομαι την ανασύσταση της Ελληνικής παρουσίας στην Αιθιοπία και την επαναφορά, της Ελληνικής Αθλητικής Ένωσης Ολυμπιακός, στην αρχική καταστατική μορφή της και όχι αυτής, της ΜΚΟ ή NGO, που είναι σήμερα.
Γιώργος Βαλασκατζής